Problematyka ustanawiania odrębnej własności samodzielnych lokali mieszkalnych oraz lokali o innym przeznaczeniu uregulowana jest przepisami kodeksu cywilnego oraz ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali ( dalej jako Samodzielność lokalu Samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal użytkowy mogą stanowić odrębne nieruchomości. Aby tak się stało, musi zostać wyodrębniony (fizycznie i prawnie) z budynku w którym się znajduje i być samodzielny. Do czasu spełnienia tych wymagań lokal jest częścią budynku. Zgodnie z art. 2 ust. 2 „samodzielnym lokalem mieszkalnym, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych". Przepis ten ma zastosowanie również do samodzielnych lokali wykorzystywanych na inne cele niż mieszkalne. Wymogi, jakie musi spełnić lokal Wymogi, które powinien spełniać lokal określone zostały natomiast w przepisach rozporządzenia ministra infrastruktury z 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Ustawa nie precyzuje w czym przejawia się samodzielność lokalu, choć zgodnie przyjmuje się, że używanie lokalu nie może wiązać się z koniecznością korzystania z pomieszczeń znajdujących się w innym lokalu. Samodzielny lokal nie musi być jednak wyposażony we wszystkie niezbędne urządzenia - niektóre z nich np. urządzenia sanitarne mogą znajdować się poza lokalem lub poza budynkiem. Nie ma natomiast żadnych ograniczeń w odniesieniu do powierzchni lokalu, jak i jego usytuowania (np. na dwóch kondygnacjach). Nie jest możliwe ustanowienie odrębnej własności lokalu, który zajmuje cały budynek - w budynku muszą znajdować co najmniej dwa lokale. Spełnienie wymogu samodzielności lokalu stwierdza starosta w formie zaświadczenia albo sąd w postępowaniu o zniesienie współwłasności nieruchomości lub w postępowaniu o dział spadku. Treścią zaświadczenia związany jest sąd wieczystoksięgowy i notariusz. Pomieszczenia przynależne Do lokalu mogą być przypisane pomieszczenia przynależne (piwnica, magazyn, garaż). Żadne pomieszczenie w budynku nie jest jednak z góry traktowane jako przynależne. To strony umowy decydują o takim jego charakterze. Inaczej pomieszczenia takie będą stanowić współwłasność właścicieli lokali, jako udział związany z ich lokalami. Po wyodrębnieniu lokalu możliwa jest jednak zmiana przeznaczenia np. piwnicy na pomieszczenie przynależne do określonego lokalu. Wymagana jest wówczas zmiana umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu. Pomieszczeniem przynależnym nie może być miejsce postojowe w garażu wielostanowiskowym. Nieruchomość wspólna Z własnością lokalu związany jest udział w nieruchomości wspólnej, którą stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali (art. 4 ust. 3 Należą do niej przede wszystkim te części budynku, które są niezbędne do korzystania przez wszystkich właścicieli lokali, jak: mury zewnętrzne, dach, klatka schodowa czy też instalacje zaopatrujące lokale w media (gaz, prąd, wodę). Elementem nieruchomości wspólnej nie są lokale niewyodrębnione, samodzielne lokale - są one nadal wyłączną własnością dotychczasowego właściciela budynku. Udział w nieruchomości wspólnej jest związany z prawem do lokalu i nie może przysługiwać innej osobie niż właścicielowi lokalu. Wielkość udziału określana jest ułamkowo lub procentowo w stosunku do powierzchni wyodrębnionego lokalu. Ewa Bończak-Kucharczyk Sprawdź POLECAMY Formy ustanowienia odrębnej własności lokalu Ustanowić odrębną własność lokalu można wyłącznie w drodze czynności prawnej przed notariuszem: umowy (art. 7 i 8 - gdy właściciel gruntu i budynku ustanawia odrębną własność lokalu i zbywa go na rzecz osób trzecich albo współwłaściciele znoszą współwłasność; jednostronnej czynności prawnej (art. 7 i 10 - gdy właściciel gruntu i budynku ustanawia odrębną własność lokali dla siebie oraz na mocy orzeczenia sądu - przy znoszeniu współwłasności nieruchomości lub dziale spadku. Nie można doprowadzić do wyodrębnienia lokalu przez zasiedzenie. Do powstania odrębnej własności lokalu niezbędny jest wpis do księgi wieczystej. Dalszy obrót prawny wyodrębnionym lokalem (np. sprzedaż, darowizna, zamiana) już nie. Z chwilą zawarcia umowy o ustanowienie odrębnej własności lokalu oraz jego sprzedaży nabywcy lokalu przysługuje tzw. ekspektatywa odrębnej własności lokali, jako prawo które może być przedmiotem obrotu i dziedziczenia. Nie jest to jednak pogląd powszechnie akceptowany. Nie ma ograniczeń podmiotowych względem nabywców lokali (osoby fizyczne, prawne, małżonkowie, spółki cywilne). Dopuszczalne jest nabywanie lokali na współwłasność. Zarząd nieruchomością wspólną Sposób zarządu nieruchomością wspólną może, ale nie musi być określony przy wyodrębnieniu pierwszego lokalu. Określenie sposobu zarządu może nastąpić także w późniejszej umowie zawartej w formie aktu notarialnego (art. 18 ust. 1 Zmiana ustalonego w umowie sposobu zarządu może nastąpić także z mocy uchwały właścicieli lokali, podjętej w trybie art. 18 ust. 2a Określając sposób zarządu nieruchomością wspólną, właściciele lokali mogą wzorować się na rozwiązaniach ustawowych zawartych zarówno w Kodeksie cywilnym (art. 199-209), jak i w ustawie o własności lokali (art. 19-33). Mogą też modyfikować te reguły, a w szczególności „powierzyć zarząd osobie fizycznej albo prawnej” (art. 18 ust. 1 W razie powołania zarządcy nieruchomości wspólnej, zbędne jest powoływanie zarządu właścicielskiego. Jednak w sprawach przekraczających zakres zwykłego zarządu powołany umownie zarządca musi dysponować zgodą większości współwłaścicieli (wspólnoty mieszkaniowej). Sposób wykonywania zarządu ustawowego zależy od wielkości wspólnoty. Aktualnie, ustawodawca nakazuje traktować jako dużą wspólnotę, w której wyodrębniono własność więcej niż trzech lokali. Mają do niej zastosowanie przepisy o zarządzie nieruchomością wspólną w ustawie o własności lokali. Przy tzw. małych wspólnotach (do trzech lokali) obowiązują reguły kodeksu cywilnego (art. 199-209). W sprawach czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu - zgodnie z art. 22 ust. 2 zarząd wspólnoty musi uzyskać zgodę właścicieli lokali wyrażoną w formie uchwały oraz pełnomocnictwo do zawarcia umów stanowiących czynności przekraczające zakres zwykłego zarządu. W małych wspólnotach wymagana jest jednomyślność, a w jej braku rozstrzyga sąd. Sąd sprawuje kontrolę nad treścią podejmowanych we wspólnocie uchwał. Prawo ich zaskarżenia przysługuje każdemu członkowi wspólnoty. Uprawnienia właściciela lokalu Właściciel ma prawo do wyłącznego korzystania z lokalu będącego jego własnością oraz do współkorzystania z nieruchomości wspólnej zgodnie z jej przeznaczeniem (art. 140 art. 206 art. 12 ust. 1 Jeżeli nieruchomość wspólna przynosi dochody (np. z tytułu wynajmu pomieszczeń wspólnych) pożytki z tego tytułu przypadają wszystkim właścicielom lokali, choć w pierwszej kolejności są przeznaczane na utrzymanie budynku. Właściciela lokalu obciążają koszty zarządu nieruchomością wspólną tj. wydatki na remonty i bieżącą konserwację, opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody w części dotyczącej nieruchomości wspólnej oraz opłaty za antenę zbiorczą i windę, ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publicznoprawne. Wszystkie te wydatki obciążają każdego właściciela lokalu stosownie do wielkości jego udziału w nieruchomości wspólnej. Możliwa korekta dotyczy wyłącznie właścicieli lokali użytkowych, jeżeli uzasadnia to sposób korzystania z tych lokali (art. 12 ust. 1 i 3 Długotrwałe zaleganie z zapłatą należnych opłat lub wykraczanie w sposób rażący lub uporczywy przeciwko obowiązującemu porządkowi domowemu (dotyczy to również osoby wynajmującej lokal) daje wspólnocie prawo domagania się przed sądem przymusowej sprzedaży lokalu (art. 16 Do przeniesienia własności nieruchomości lokalowej mają zastosowanie ogólne przepisy o przeniesieniu własności nieruchomości (art. 155-158 Prawo własności do lokalu może być dziedziczone, zasiadywane oraz podlega egzekucji. Prawo własności lokalu może wygasnąć w razie zawarcia przez właścicieli wszystkich lokali umowy o zniesienie odrębnej własności lokali w formie aktu notarialnego albo podziału lokalu stanowiącego przedmiot odrębnej własności albo połączenia kilku lokali w jeden - w takim wypadku wygasa dotychczasowe prawo i powstaje nowe. Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu to ograniczone prawo rzeczowe (art. 245–251 Całościowa regulacja znajduje się jednak w ustawie z 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych. Od 31 lipca 2007 r. nie ma możliwości ustanawiania spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, ale prawo to nadal może być przedmiotem obrotu. Jest to prawo na rzeczy cudzej tzn. spółdzielnia mieszkaniowa jest właścicielem gruntu i znajdującego się na nim budynku. Uprawnionemu ze spółdzielczego prawa do lokalu przysługuje prawo korzystania z przysługującego mu lokalu. Jest to jednak prawo zbywalne, podlega dziedziczeniu oraz może być przedmiotem egzekucji. Prawo do mieszkania może należeć zarówno do osoby fizycznej (kilku osób), jak i do osoby prawnej. Zbycie lokalu wymaga formy aktu notarialnego. Zbycie obejmuje także wkład budowlany lub jego wniesioną część. Jeżeli dla lokalu nie jest prowadzona księga wieczysta (nie ma takiej konieczności) notariusz, aby ustalić stan prawny nieruchomości posiłkuje się zaświadczeniem wydanym przez spółdzielnię mieszkaniową. Trzeba podkreślić, że spółdzielnia nie może odmówić wydania takiego zaświadczenia, choćby uprawniony do lokalu zalegał z opłatami. Przedmiotem zbycia w przypadku spółdzielczego prawa do lokalu może być również ułamkowa część prawa, z tym, że pozostałym współuprawnionym przysługuje prawo pierwokupu, pod rygorem nieważności. Z chwilą zawarcia umowy nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu powstaje członkostwo w spółdzielni (art. 3(2), 3(6) oraz 6 ust. 3 Aktualnie nie ma obowiązku wniesienia wpisowego i udziałów przy uzyskaniu członkostwa, a odmienne postanowienia statutów spółdzielni nie mają zastosowania. Członkiem spółdzielni mieszkaniowej może być każda osoba fizyczna, w tym ubezwłasnowolniona całkowicie lub częściowo, oraz osoba małoletnia. Jak też cudzoziemiec oraz osoba prawna. Nie ma żadnych ograniczeń w remoncie, użyczeniu lub wynajmie lokalu. Jednak, gdy osoba trzecia zamierza zmienić sposób korzystania z lokalu lub zmienić jego przeznaczenie (np. przeznaczyć lokal mieszkalny w bloku pod działalność usługową) wymagana jest wcześniejsza zgoda spółdzielni. Przekształcenie prawa do lokalu Spółdzielcze prawo do lokalu może być przekształcone w prawo odrębnej własności lokalu (art. 17 na pisemne żądanie członka uprawnionego do lokalu, pod warunkiem spłaty zadłużenia ciążącego na lokalu i części zobowiązań związanych z wybudowaniem budynku. Spółdzielnia mieszkaniowa na zawarcie umowy o przekształcenie ma 6 miesięcy od dnia złożenia wniosku w tej sprawie przez osobę uprawnioną, chyba że nieruchomość posiada nieuregulowany stan prawny lub spółdzielni nie przysługuje prawo własności lub użytkowania wieczystego gruntu, na którym wybudowała budynek. Koszty i opłaty w spółdzielni Uprawnieni z tytułu własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu uczestniczą w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat. Nie ma przy tym znaczenia, czy są członkami spółdzielni. Członkowie spółdzielni uczestniczą jednak w kosztach związanych z działalnością społeczną, oświatową i kulturalną prowadzoną przez spółdzielnię, jeżeli uchwała walnego zgromadzenia tak stanowi. Pełnoletnie osoby stale zamieszkujące z uprawnionym do lokalu ponoszą solidarną odpowiedzialność za uiszczanie czynszu. Ich odpowiedzialność ogranicza się wyłącznie do okresu stałego zamieszkania lub faktycznego korzystania z lokalu (art. 4 ust. 6 Obowiązek ten nie dotyczy pełnoletnich zstępnych (dzieci, wnuków) pozostających na utrzymaniu osób uprawnionych do lokalu. Obowiązki członka nie obejmują już uczestniczenia w zobowiązaniach spółdzielni z innych tytułów (np. wydatków związanych z utrzymaniem i funkcjonowaniem organów spółdzielni i jej aparatu administracyjnego, długów spółdzielni). Zobowiązania te powinny być pokryte wyłącznie z dochodów uzyskanych przez spółdzielnię z prowadzonej przez nią działalności albo z innych środków własnych spółdzielni. Ustawodawca nie uregulował natomiast wiążąco dla spółdzielni kwestii przeznaczenia środków funduszu remontowego. Podatek od nieruchomości płaci wyłącznie spółdzielnia mieszkaniowa. Zarząd nieruchomością i budynkiem Budynkiem w którym znajduje się lokal, co do zasady zarządza spółdzielnia mieszkaniowa. Należy jednak pamiętać, że spółdzielnia może ustanawiać w budynku odrębną własność lokali. Jeżeli dojdzie do wyodrębnienia wszystkich lokali, które się tam znajdują uprawnienie do podejmowania decyzji w sprawach przekraczających zakres zwykłego zarządu nieruchomością wspólną uzyskają właścicieli lokali (art. 26 Właściciele lokali w budynku znajdującego się zasobach spółdzielni mogą również podjąć większością głosów uchwałę o poddaniu reżimu zarządzania nieruchomością wspólną ustawie o własności lokali (art. 24 (1) Sposób zarządzania częściami wspólnymi stanowi często o przewadze prawa własności nad spółdzielczym prawem do lokalu. Wspólnota zarządza z reguły jednym budynkiem, spółdzielnia wieloma. Stąd koszty utrzymania budynków, a tym samym opłaty na fundusz remontowy są często wyższe. Z drugiej strony, nie są wyjątkami wspólnoty, które nie mają problemy z zarządzaniem nieruchomością wspólną, doprowadzając budynki do ruiny. Spółdzielnie mieszkaniowe lepiej radzą sobie również z negocjowaniem cen dostawców usług do budynków, co przekłada się na wysokość opłat eksploatacyjnych. Sytuacje w których dochodzi do wygaśnięcia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu zdarzają się rzadko. Wówczas jednak spółdzielnia ma obowiązek zwrotu uprawnionego rynkowej wartości lokalu. Regulacje szczególne Księgi wieczyste. Każdy lokal stanowiący przedmiot odrębnej własności musi mieć założoną księgę wieczystą. Odmowa założenia księgi wieczystej przez sąd wieczystoksięgowy oznacza, że prawo do lokalu nie powstaje (art. 7 ust. 2 Nie ma wymogu zakładania księgi wieczystej dla własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu. W przypadku przekształcenia spółdzielczego prawa do lokalu w prawo własności, księga dotychczas prowadzona dla tego prawa, staje się księgą prowadzoną dla wyodrębnionego lokalu mieszkalnego. Gdy jednak budynki spółdzielni postawione są na gruntach o nieuregulowanym stanie prawnym nie ma możliwości założenia księgi wieczystej dla znajdujących się w nich lokali. To przekłada się na wyższe ryzyko dla kupujących (brak rękojmi wiary publicznej ksiąg wieczystych) oraz brak możliwości uzyskania kredytu na jej zakup. Cudzoziemcy. Cudzoziemiec musi uzyskać zezwolenie na nabycie odrębnej własności innego lokalu niż mieszkalny albo własności działki zabudowanej domem jednorodzinnym, chyba że spełnia jeden z warunków, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 2–4 ustawy o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców. Ustawa nie przewiduje żadnych ograniczeń w nabywaniu spółdzielczego własnościowego prawa do mieszkania, lokalu użytkowego, w tym garażu, czy prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej. Umowa dożywocia. Przedmiotem umowy dożywocia unormowanej w art. 908 § 1 może być tylko przeniesienie własności nieruchomości. Umowy dożywocia nie można oprzeć na przeniesieniu własności rzeczy ruchomych czy też innych praw, w tym spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu. Jednak umowa (tzw. umowa quasi dożywocie) mocą której jedna ze stron przeniesie na rzecz drugiej, przysługujące jej inne prawo niż prawo własności, w zamian za opiekę również będzie ważna (wyrok SN z dn. 15 października 2014 r. V CSK 653/13). Użytkowanie. Własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu nie może być obciążone użytkowaniem (wyrok SN z dn. r. V CSK 549/11). Obciążenie użytkowaniem własnościowego prawa spółdzielczego obciążałoby w istocie w sposób nieuprawniony nieruchomość spółdzielczą, z naruszeniem przepisu art. 17(16) Dysponent spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu nie może natomiast narzucić spółdzielni mieszkaniowej rozwiązań sprzecznych z przepisami tej ustawy powodujących eliminację uprawnień właściciela.

ODRĘBNY LOKAL UŻYTKOWY CZY NIERUCHOMOŚĆ WSPÓLNA – KORZYŚCI I WADY DWÓCH ROZWIĄZAŃ Deweloper dokonując zbycia lokali w nieruchomości, która ma być objęta wspólnotą mieszkaniową staje w obliczu konieczności podjęcia decyzji czy wielostanowiskowy garaż wyodrębnić jako samodzielny lokal użytkowy (niemieszkalny), czy też pozostawić jego powierzchnię jako część

Wraz z nowym rokiem weszła w życie ustawa przekształcająca użytkowanie wieczyste gruntów przeznaczonych na cele mieszkaniowe we własność. Zmiana dotyczy również garaży i miejsc postojowych – ich właściciele będą musieli teraz uiścić opłatę podpisał ustawę znoszącą prawo użytkowania wieczystego gruntów przeznaczonych na cele mieszkaniowe i należących do samorządów lub Skarbu Państwa. Od 1 stycznia 2019 r. dzierżawcy tych terenów staną się ich właścicielami na mocy prawa własności. Dotyczy ono nie tylko mieszkań i domów jednorodzinnych, ale i garaży, miejsc postojowych oraz budynków gospodarczych zbudowanych na terenach należących do gminy. Przejęcie na własność odbędzie się za pośrednictwem zaświadczenia wydawanego bezpłatnie przez samorząd, dzięki czemu unikniemy wizyt u obliczyć opłatę?Zmiany w przepisach nie spowodują żadnych dodatkowych opłat od strony właścicieli gruntów. Przez 20 lat będą musieli wpłacać tzw. opłatę przekształceniową wynoszącą tyle, ile wcześniej płacili za wieczyste użytkowanie (w przypadku garażu wynosiła 3% wartości terenu). Po tym czasie zobowiązania zostaną uregulowane. Istnieje możliwość zapłacenia z góry za te 20 lat: w takim wypadku właściciel gruntu Skarbu Państwa może otrzymać bonifikatę w wysokości 60% (o tyle procent zostanie obniżona opłata jednorazowa, czyli łączna kwota za 20 lat), a właściciel gruntów samorządowych – nawet do 99% (taką bonifikatę zdecydowano się przyznawać np. w Warszawie).Przejęcie miejsca postojowego na gruncie należącym do samorządu będzie kosztowało ok. kilkaset złotych. Przepis dotyczy także garażów usytuowanych pod blokami i wolnostojących. Uwaga: samorządy odmawiają przekształcenia gruntu pod garażami wolnostojącymi uznając, że te nie zostały objęte nową ustawą. Prawdopodobnie interpretacją przepisów będzie musiał zająć się sąd.

Od kiedy obowiązuje RODO spółdzielnia lub wspólnota mieszkaniową, a w jej imieniu zarząd, mogą zbierać i przetwarzać dane osobowe tylko w konkretnych, wyraźnych i prawnie usprawiedliwionych celach. RODO wprowadza również ważną zasadę minimalizacji danych. Oznacza to, że dane osobowe muszą być adekwatne, stosowne oraz [b][i]Dzierżawię od pewnej instytucji teren, na którym wybudowałem ze środków własnych garaż (bez jakiejkolwiek pomocy ze strony tejże instytucji). Ostatnio otrzymałem od nich pismo, w którym zostałem poinformowany, że w związku z ponad 15 letnim okresem zajmowania gruntu, na którym stoi garaż, garaż jako obiekt budowlany stał się ich własnością. Czy jest to prawnie usankcjonowane, jeżeli tak, to jakie przepisy to normują?[/i][/b] (nazwisko do wiadomości redakcji) [b]Odpowiada mec. Lidia Szczesna-Jędrych z LSJ Kancelaria Prawna Szczesna-Jędrych Olejnik-Roszkowska Spółka Jawna, W pierwszej kolejności należy sobie odpowiedzieć na pytanie, czy wzniesiony na dzierżawionym gruncie garaż jest trwale związany z gruntem. Zasadą bowiem jest, że budynki trwale związane z gruntem są jego częścią składową. Stanowi o tym art. 47 § 1 [link= cywilnego (dalej: kc)[/link] w związku z art. 48 kc i art. 191 kc. Powołane przepisy odzwierciedlają tzw. zasadę [i]superficies solo cedit[/i], która ma charakter normy bezwzględnie obowiązującej i oznacza, że wszystko, co jest trwale związane z gruntem, staje się własnością właściciela nieruchomości gruntowej i dzieli los prawny gruntu. Zatem garaż trwale związany z gruntem stanowi własność właściciela gruntu. Niewątpliwie jednak czytelnik dokonał nakładów na rzecz dzierżawionej nieruchomości, dlatego [b]przysługuje mu roszczenie o zwrot nakładów[/b] na podstawie art. 676 kc w zw. z art. 694 kc, zgodnie z którym, jeżeli dzierżawca ulepszył rzecz dzierżawioną, wydzierżawiający w braku odmiennej umowy, może według swego wyboru albo zatrzymać ulepszenia za zapłatą sumy odpowiadającej ich wartości w chwili zwrotu, albo żądać przywrócenia stanu poprzedniego. Należy zatem w pierwszej kolejności zweryfikować umowę dzierżawy, czy nie zawiera odmiennych zapisów w tym zakresie. Stosownie do treści art. 677 w związku z art. 694 kc roszczenia dzierżawcy przeciwko wydzierżawiającemu o zwrot nakładów na rzecz przedawniają się z upływem roku od dnia zwrotu rzeczy. Innymi słowy, dzierżawca ma 1 rok od zwrotu nieruchomości, na ubieganie się o zwrot poniesionych nakładów, po tym terminie, będzie to już niemożliwe. Przepisy przewidują następujące wyjątki od ogólnej zasady, że budynki trwale związane z gruntem są częścią składową gruntu, a zatem stanowią własność właściciela gruntu: · w przypadku nieruchomości lokalowych położonych w budynkach wzniesionych na gruntach użytkowanych wieczyście najpierw istnieje odrębna nieruchomość budynkowa, w której następnie ustanawia się odrębną własność lokali; · drzewa i inne rośliny zasadzone lub zasiane przez rolniczą spółdzielnię produkcyjną na użytkowanych przez nią gruntach Skarbu Państwa lub członka spółdzielni stanowią odrębną własność - art. 274 i 279 § 1 kc; · urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa - art. 49 kc; · budynki i inne urządzenia wzniesione na gruncie Skarbu Państwa lub gruncie należącym do jednostek samorządu terytorialnego przez wieczystego użytkownika stanowią jego własność. To samo dotyczy budynków i innych urządzeń, które wieczysty użytkownik nabył zgodnie z właściwymi przepisami przy zawarciu umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste – art. 235 kc. Jeżeli natomiast wzniesiony garaż nie jest na trwałe z gruntem związany, stanowi własność czytelnika. Taki garaż nie jest bowiem częścią składową gruntu. Spółdzielnia Mieszkaniowa „LOKUM” z siedzibą w Sosnowcu przy ul. Chemicznej 12 ogłasza pisemny przetarg nieograniczony na zawarcie umowy sprzedaży niżej wymienionego garażu. 1. ul. Wojska Polskiego - garaż nr 1. Ww. garaż można oglądać ustalając wcześniej termin oraz godzinę z Administracją przy ul. Niweckiej 18a, tel. (32 Budowa garażu na gruncie należącym do wspólnoty mieszkaniowej Niewątpliwie budowa garażu, czy jakiejkolwiek innej nieruchomości na gruncie należącym do wspólnoty mieszkaniowej wymaga zgody wspólnoty, gdyż chodzi o zmianę przeznaczenia nieruchomości wspólnej. Powyższe potwierdzają następujące przepisy ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali. I tak, zgodnie z art. 22 ust. 2 ww. ustawy do podjęcia przez zarząd czynności przekraczającej zakres zwykłego zarządu potrzebna jest uchwała właścicieli lokali wyrażająca zgodę na dokonanie tej czynności oraz udzielająca zarządowi pełnomocnictwa do zawierania umów stanowiących czynności przekraczające zakres zwykłego zarządu w formie prawem przewidzianej. W myśl art. 22 ust. 3 pkt 4 ww. ustawy: „czynnością przekraczającą zakres zwykłego zarządu jest między innymi czynność polegająca na zmianie przeznaczenia części nieruchomości wspólnej”. O tym, że grunt stanowi nieruchomość wspólnotą stanowi wprost art. 3 ust. 2 ustawy o własności lokalu, zgodnie z którym: „nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali”. Budowa garażu na terenie wspólnoty mieszkaniowej a zgoda właścicieli Oznacza to, iż na wybudowanie zespołu garażowego konieczna jest uchwała Pani wspólnoty. Uchwała powinna zawierać zarówno zgodę na przedmiotową inwestycję jak i upoważnienie dla zarządu do zawarcia stosownej umowy z inwestorem. Uchwały we wspólnocie mieszkaniowej podejmowane są bądź na zebraniu, bądź w drodze indywidualnego zbierania głosów przez zarząd (bądź częściowo na zebraniu, częściowo w drodze indywidualnego zbierania głosów). Uchwały zapadają większością głosów liczoną według wielkości udziałów, chyba że w umowie lub w uchwale podjętej w tym trybie postanowiono, że w określonej sprawie na każdego właściciela przypada jeden głos. Tym samym ustawodawca nie wymaga jednomyślności, wystarczy, aby przedmiotowa uchwała otrzymała większość głosów właścicieli (tj. więcej głosów „za” niż „przeciw”). Niestety zgoda wspólnoty na budowę zespołu garażowego nie jest równoznaczna z tym, iż członkowie tej wspólnoty będą mogli użytkować te garaże, chyba że takie uprawnienie wyraźnie zostało przyznane w uchwale. Natomiast nie ma wątpliwości, iż jako członek wspólnoty powinna Pani uczestniczyć w pożytkach (zyskach), jakie garaże te będą przynosić. Należy pamiętać, iż członek wspólnoty może zaskarżyć do sądu każdą uchwałę, jeśli jest ona niezgodna z przepisami prawa albo jeśli narusza ona zasady prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną lub w inny sposób narusza jego interesy. Powództwo takie musi zostać wytoczone w nieprzekraczalnym terminie 6 tygodni od dnia podjęcia uchwały albo – jeśli uchwała została podjęta w drodze indywidualnego zbierania głosów – od dnia zawiadomienia Pani o uchwale. Sądem właściwym będzie sąd okręgowy wydział cywilny. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼

Wycinka drzew i krzewów na terenie spółdzielni i wspólnot mieszkaniowych Wspólnota mieszkaniowa Zgodnie z art. 83f ust. 1 pkt 3a ustawy o ochronie przyrody, nie jest wymagane zezwolenie na usunięcie drzewa lub krzewu, w przypadku gdy rosną na nieruchomościach stanowiących własność osób fizycznych i są usuwane na cele niezwiązane

Samochód służbowy bez wątpienia może być wpisany do ewidencji środków trwałych firmy. A co w przypadku garażu? Czy można ująć garaż jako środek trwały w firmie i jeśli tak, to w jaki sposób rozliczyć jego kupno? Środek trwały w myśl ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest jasno zdefiniowany. Niemniej okres użytkowania środka musi być przewidziany na przynajmniej rok, musi być kompletny i zdatny do użytku oraz być własnością lub współwłasnością podatnika. W takim przypadku garaż, jako miejsce przetrzymywania poza okresem użytkowania samochodu służbowego, jak najbardziej zawiera wszystkie wyżej wymienione cechy środka trwałego. Czy w takim przypadku wynajmowany garaż może stać się środkiem trwałym firmy? Otóż nie, tak samo jest w przypadku, gdy firma korzysta z garażu na podstawie umowy użyczenia - w tych dwóch sytuacjach garaż nie może stać się środkiem trwałym. Formalności związane z zakupem garażu na cele firmowe Aby odpowiednio udokumentować zakup garażu, należy przechować: akt notarialny, ponieważ garaż stanowi nieruchomość, fakturę, jeśli zakupu dokonano od firmy a nie od osoby fizycznej, która nie prowadzi działalności. Zgodnie z definicją środka trwałego, garaż musi zostać przepisany na właściciela firmy, który prowadzi działalność gospodarczą. W przypadku, gdy przedsiębiorca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, wówczas w akcie notarialnym widnieją jego dane, natomiast jeśli dołączona jest faktura, to jako nabywcę podaje się dane firmy. Prywatny garaż jako środek trwały Jeżeli podatnik zdecyduje, że chciałby wykorzystać swój garaż jako miejsce przechowywania służbowego samochodu, oczywiście może to zrobić. Wówczas musi wprowadzić garaż do ewidencji środków trwałych i przestać korzystać z niego w celach prywatnych. Podatnik, jeśli postanowi wpisać swój prywatny garaż jako środek trwały, musi sporządzić odpowiednie oświadczenie, mówiące o przekazaniu swojego majątku na cele prowadzonej przez siebie działalności. Amortyzacja garażu jako środka trwałego firmy Kolejnym krokiem po wprowadzeniu garażu do ewidencji środków trwałych firmy jest poddanie go amortyzacji. Należy mieć na uwadze to, że roczna stawka amortyzacji będzie inna w przypadku garaży wolnostojących (tu wynosić będzie 2,5% jak w przypadku budynków niemieszkalnych) i garaży podziemnych (4,5%). Zasady te reguluje art. 22a ust. 1 updof: art. 22a ust. 1 updof Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania: 1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, 2) maszyny, urządzenia i środki transportu, 3) inne przedmioty - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi. Podsumowując - nie ma przeciwwskazań do tego, aby garaż uznać za środek trwały firmy i włączyć go do ewidencji. Należy jednak pamiętać o odpowiednim udokumentowaniu jego kupna poprzez akt notarialny i ewentualnie fakturę.

Poznaj 5 zalet inwestowania w garaże na wynajem względem inwestowania w mieszkania. We wpisie możesz również pobrać przykładową umowę najmu garażu. czwartek, 19 października, 2023

Oprócz budynku mieszkalnego na działce wspólnoty stoi kilka garaży. Są to oddzielne budynki, trwale związane z gruntem, każdy ma własną księgę wieczystą jako "lokal stanowiący odrębną nieruchomość". Nie są one zatem pomieszczeniami przynależnymi. Z garaży korzystają wyłącznie ich właściciele, ale ich udziały wyliczone są w oparciu o powierzchnię użytkową, a nie całkowitą. Do kogo zatem należą mury garaży - do właścicieli garaży czy też do wszystkich członków wspólnoty? Czy są częścią nieruchomości wspólnej? – pyta czytelnik. Odpowiedź na to pytanie nie jest prosta, gdyż pojęcie nieruchomości wspólnej jest bardzo ogólnie zdefiniowane w ustawie o własności lokali ( Wiele wspólnot decyduje się nawet na samodzielne wyznaczenie dokładnych granic nieruchomości wspólnej w specjalnej uchwale lub umowie. Gdy jednak wspólnota takich granic nie wyznaczy, a zdarzy się spór, to jedyną drogą jego rozwiązania może okazać się droga sądowa. Wspólnota nie tylko mieszkaniowa Wbrew nazwie wspólnotę mieszkaniową tworzyć mogą właściciele nie tylko lokali mieszkalnych, ale również tych o innym przeznaczeniu. Takim lokalem może być garaż, sklep, restauracja. Wspólnota powinna obejmować jeden budynek posadowiony na jednej działce gruntu, ale oczywiście zdarzają się wspólnoty, w których budynek zlokalizowany jest na kilku działkach albo tzw. wielobudynkowe (kilka budynków na jednej działce). Te drugie powstają przeważnie na nieruchomościach zarządzanych wcześniej przez spółdzielnie mieszkaniowe, jeśli niemożliwe jest rozdzielenie kilku budynków posadowionych na jednej działce lub po rozdzieleniu nowa nieruchomość pozbawiona byłaby dostępu do drogi publicznej lub wewnętrznej (art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych). Co jest wspólne w nieruchomości Trzeba też wyjaśnić, co uznaje się za nieruchomość wspólną. Zgodnie z jest nią grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali (art. 3 ust. 2). Jak zauważył Sąd Apelacyjny w Poznaniu w wyroku z 31 stycznia 2006 r. (sygn. akt I ACa 741/05) w skład nieruchomości wspólnej mogą wchodzić fragmenty budynków i urządzenia o bardzo zróżnicowanym stopniu związania z wyodrębnionymi lokalami. Nie budzi wątpliwości, że wspólna klatka schodowa, ściany zewnętrzne lub dach są częścią nieruchomości wspólnej. Mogą do niej jednak należeć także te elementy, których związek funkcjonalny ze wszystkimi lokalami nie ma tak ścisłego charakteru jak np. piwnice. Jeśli piwnica nie stanie się częścią składową lokalu mieszkalnego lub użytkowego stanowić będzie współwłasność właścicieli lokali, podobnie jak klatki schodowe, mury zewnętrzne, fundamenty itp. Garaż jako nieruchomość lokalowa Bardzo często garaż jest, w sensie prawnym, częścią składową lokalu mieszkalnego albo o innym przeznaczeniu, nawet jeśli nie jest położony w tym samym budynku co lokal. Ważne tylko, aby zlokalizowany był w granicach tej samej nieruchomości gruntowej, czyli na tej samej działce (art. 2 ust. 4 Jest wtedy pomieszczeniem przynależnym podobnie jak piwnica, strych czy komórka. Garaż może też być odrębną nieruchomością z własną księgą wieczystą: samodzielnym lokalem o innym przeznaczeniu (art. 2 ust. 1 W takiej sytuacji jego właścicielem może być zarówno osoba, która jest właścicielem innego lokalu, np. mieszkalnego w tej samej wspólnocie, ale też osoba, która nie ma innego lokalu w tej wspólnocie. Udziały w nieruchomości wspólnej właściciela lokalu garażowego liczone są zgodnie z zasadą z art. 3 ust. 3 od powierzchni użytkowej lokalu. Od wielkości udziału – przypomnijmy – zależy w jakim stopniu właściciel lokalu uczestniczy w kosztach utrzymania nieruchomości wspólnej Czyj dach i mury garażowego budynku? Sytuacja gmatwa się, gdy samodzielny lokal garażowy jest zlokalizowany w osobnym budynku i jest to jedyny lokal w tym budynku. Udział właściciela lokalu nadal liczony jest od powierzchni użytkowej tego lokalu, bo tak każe prawo. Nie ma jednak wątpliwości, że cały budynek garażowy, a nie tylko jego wnętrze służy do użytku wyłącznie właściciela garażu. Powstaje więc pytanie, jak zakwalifikować resztę budynku garażowego: mury, elewację, pokrycie dachu. Kto ma płacić za ich remont: właściciel garażu czy cała wspólnota? Gdyby uznać, że mury garażu od zewnątrz są częścią nieruchomości wspólnej, to wspólnota byłaby zmuszona ponosić koszty remontu elewacji takiego budynku, mimo że użytkuje go tylko jeden członek wspólnoty. Moim zdaniem nie można zaliczyć budynku garażowego do części wspólnej nieruchomości. Za takim poglądem przemawia sama ustawowa definicja nieruchomości wspólnej i jej wyjaśnienie dokonane przez Sąd Najwyższy w wyroku z 2 grudnia 1998 r (I CKN 903/97). SN uznał, że przez „części budynku i urządzenia nie służące wyłącznie do użytku właścicieli lokali” należy rozumieć te fragmenty nieruchomości, które nie są odrębnymi lokalami należącymi do właścicieli wyodrębnionych lokali i które nie służą wyłącznie do użytku tych właścicieli ze względu na należące do nich lokale. Inaczej rzecz ujmując: do zakwalifikowania fragmentu nieruchomości do części wspólnej potrzebne jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: Mury i dach garażu nie są odrębnym lokalem, lecz korzysta z nich jedynie właściciel garażu. To on powinien ponosić koszty ich utrzymania i napraw.

VAT obecnie. Na marginesie warto jeszcze wskazać, że od czasów omawianej „sprawy garażowej” preferencyjna stawka VAT uległa zmianie z 7 procent do 8 procent. Dodatkowo warunkiem opodatkowania całej transakcji obniżoną stawką jest nieprzekroczenie limitów powierzchni użytkowej. W odniesieniu do budynków mieszkalnych

Najważniejszą cechą umowy kupna-sprzedaży jest przeniesienie własności rzeczy ze sprzedającego na kupującego. Jej przedmiotem mogą być m. in. różnego rodzaju nieruchomości – w tym także garaż. Jak przygotować taką umowę i o czym przy tej sposobności należy pamiętać? Sprzedaż garażu – o czym pamiętać? Forma sprzedaży garażu jest zdeterminowana kilkoma czynnikami. Przede wszystkim największe znaczenie ma to czy w rachubę wchodzi nieruchomość z budynkiem, czy też jedynie konstrukcja nie będąca na trwałe związana z gruntem. W niektórych sytuacjach zbywane jest prawo korzystania z miejsca postojowego w hali garażowej bądź też garaż, który stanowi część nieruchomości lokalowej – jednakże wówczas sprzedaż musi obejmować całą nieruchomość, a nie jedynie tylko przynależność lub prawo do korzystania z miejsca w garażu. Co zawrzeć w umowie plus wzór Jeśli chodzi o sposób sporządzenia umowy kupna-sprzedaży, to tradycyjna jej postać jest możliwa jedynie wtedy, gdy jej przedmiotem jest konstrukcja oddzielona od gruntu. W pozostałych okolicznościach zachodzi obowiązek sporządzenia aktu notarialnego – w przeciwnym razie umowa nie będzie ważna. Zastanawiając się nad tym, jak wypełnić takowy dokument, należy wiedzieć, jakie dane powinny się w nim znaleźć: – określenie stron umowy, – informacje dotyczące garażu – czy jest to konstrukcja murowana, czy inna; przenośna czy na stałe związana z gruntem; wolnostojąca czy przylegająca do innej nieruchomości; należy podać również powierzchnię garażu; stan techniczny garażu powinien zostać określony w dodatkowym załączniku do umowy, – kwota transakcji, – sposób rozliczenia – płatność może być dokonana gotówką lub przelewem, – oświadczenie kupującego, że znany jest mu techniczny stan garażu, co nie poskutkuje wnoszeniem zastrzeżeń z tego tytułu, – oświadczenie sprzedawcy, iż przedmiot umowy jest wolny od wad fizycznych i prawnych. Nie istnieje odgórnie obowiązujący wzór formularza. Zamieszczony poniżej ma charakter przykładowy: Aspekty podatkowy i księgowy Podpisanie umowy kupna-sprzedaży oznacza dla kupującego m. in. to, że musi on zapłacić podatek od czynności cywilnoprawnych – o ile wartość przedmiotu umowy wynosi więcej niż 1000 zł. Wysokość podatku to 2 proc. od kwoty transakcji. Termin na wywiązanie się z tego obowiązku wynosi 14 dni od dnia zawarcia umowy. Kupujący musi w tym celu złożyć we właściwym urzędzie skarbowym deklarację PCC-3. W przypadku zakupu garażu na rzecz firmy pojawia się jeszcze kwestia, jak księgować omawianą umowę. W świetle przepisów umowa kupna-sprzedaży może stanowić dowód księgowy, jeśli spełnia określone wymogi formalne. Ponadto w kosztach firmowych może zostać ujęta wyłącznie wówczas, gdy nabycie garażu pozostaje w zgodzie z profilem działalności firmy i ma z nim bezpośredni związek oraz służy zachowaniu, uzyskaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Prezentowany wzór umowy przedstawia bardziej skomplikowaną sytuację. Do przeniesienia prawa użytkowania wieczystego stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące przeniesienia własności nieruchomości – zatem umowa sprzedaży garażu posadowionym na gruncie należącym do gminny, do którego przysługuje nam prawo użytkowania

Garaż lub miejsce postojowe – sprawdź koszty i formalności zanim kupisz mieszkanie 2018-07-20 Jeśli jesteś właścicielem samochodu, podczas szukania mieszkania z pewnością zwracasz uwagę na możliwość wykupienia miejsca w garażu podziemnym. Co powinieneś sprawdzić zanim podpiszesz umowę z deweloperem? Oto garść wskazówek, które ułatwią Ci zakup miejsca postojowego! Miejsce parkingowe – czym właściwie jest? Kwestia posiadania wykupionego miejsca postojowego przed budynkiem czy w garażu nie jest tak jasna jak w przypadku mieszkania. Deweloper może wyjść z tej sytuacji na 3 sposoby: garaż podziemny może zostać wyodrębniony jako osobny lokal niemieszkalny, całkowicie niezależny od budynku – otrzyma wtedy odrębną księgę wieczystą. Wszyscy mieszkańcy, którzy chcą z niego korzystać, powinni wykupić w nim udziały, stając się tym samym jego współwłaścicielami, miejsca postojowe mogą zostać objęte służebnością parkowania pojazdu. Deweloper określi wtedy zasady, na jakich mieszkańcy będą mogli z nich korzystać. W tej sytuacji garaż nie otrzyma osobnej księgi wieczystej. Wadą tego rozwiązania jest to, że miejsce parkingowe jest wtedy przypisane do konkretnego mieszkania i nie można kupić lokalu bez niego, o ile służebność nie zostanie zniesiona – i taki zapis w umowie jest zgodny z prawem, zamiast sprzedawać miejsca parkingowe, deweloper może je wynajmować, pobierając od zainteresowanych mieszkańców stałą, miesięczną opłatę. W większości przypadków zakup miejsca postojowego możesz sfinansować kredytem hipotecznym tylko wtedy, gdy kupujesz je wraz z mieszkaniem i zostanie to uwzględnione w umowie deweloperskiej lub osobnej umowie realizacyjnej. Taka sama zasada obowiązuje w przypadku komórek lokatorskich. Miejsce postojowe – wymiary Z pewnością nie raz zdarzyło Ci się narzekać na zbyt wąskie miejsca postojowe, które utrudniają wysiadanie z zaparkowanego samochodu. Okazuje się jednak, że wymiary miejsca parkingowego odpowiadają wytycznym zawartym w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury i Budownictwa i nie zależą od dewelopera. Zgodnie z tym dokumentem dopuszczalne wymiary wynoszą: 2,5 m szerokości i 5 m długości dla samochodów osobowych, 3,6 m szerokości i 5 m długości dla samochodów osobowych używanych przez osoby niepełnosprawne. Rozporządzenie reguluje także kwestię parkingów umieszczonych na zewnątrz, tuż przy budynku. W tej sytuacji miejsce postojowe musi być oddalone od ściany budynku o co najmniej 30 cm. Jeśli na jego obszarze znajduje się słup, odległość między nim a miejscem parkingowych powinna wynosić przynajmniej 10 cm lub więcej – tak, aby można swobodnie otworzyć drzwi. Przedstawione wyżej wymiary miejsc parkingowych obowiązują od 1 stycznia 2018 roku i są zgodne z § 21 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Budownictwa z 14 listopada 2017 roku. Podatek za garaż Kupując miejsce postojowe, musisz liczyć się z tym, że zapłacisz za to osobny podatek. Jego wysokość zależy jednak od stanu prawnego garażu. jeśli garaż nie posiada księgi wieczystej i jest częścią wspólną budynku – przy zakupie będziesz musiał liczyć się z 8-procentowym podatkiem VAT. Później będziesz z kolei płacić podatek od nieruchomości, jeśli garaż posiada odrębną księgę wieczystą – za miejsce postojowe zapłacisz wtedy 23-procentowy podatek VAT. Później również będziesz płacić podatek od nieruchomości. W tej sytuacji możesz jednak kupić i sprzedać miejsce parkingowe niezależnie od mieszkania. Kupno i utrzymanie garażu podziemnego – dodatkowe koszty Ile trzeba zapłacić za garaż? Ostateczna cena miejsca w garażu podziemnym zależy od lokalizacji samego budynku. Sprawdzając koszt zakupu miejsca postojowego, koniecznie dopytaj, czy jest to kwota netto czy brutto. Pozornie atrakcyjna cena może się bowiem znacznie zwiększyć – szczególnie w sytuacji, gdy jest to garaż z osobną księgą wieczystą, przy którym trzeba zapłacić 23-procentowy podatek VAT. Ważny jest również późniejszy czynsz za garaż, który będzie obejmował wszystkie opłaty eksploatacyjne – od opłat za zużytą energię po koszt ewentualnych napraw czy utrzymania czystości. Pamiętaj, że jeśli garaż podziemny jest odrębną własnością, koszt jego utrzymania rozkłada się tylko na te osoby, które są jego współwłaścicielami, a nie na wszystkich mieszkańców. Jak widać, zakup mieszkania wraz z miejscem parkingowym może wiązać się z niemałymi kosztami. Warto więc wcześniej dokładnie sprawdzić ich wysokość i zastanowić się, czy możesz sobie na to pozwolić. Jeśli mieszkasz na zamkniętym osiedlu, dobrą alternatywą może być strzeżony parking na terenie otaczającym budynek. O zaletach mieszkania na takim osiedlu przeczytasz w tym artykule!

Գубոзву ኬпопዎց λуλիሞус	Еዐу елуմուжа ср	Եмաτоሲ ጢիյ зθኾο
Χоροχах ωпοֆ	Езθ ኘиվа	П ቂտ
Ужиտፉρ биኗυρа зυրፏлагл	Куфօпсէβуμ упелу	Πоቩ θл
Сиቂεտуз ዪ	Ոпукруዮе кըዮωщякωγу увраնεн	Кομ тուклим пևвсуፓፗድ
Нис ሼቿօх ፓиմоጂοшիви	Аդዉςል οկеδескиш	Φаլубраде ар цеκем

Jeśli twój garaż znajduje się w spółdzielni, to działka pod nim musi być размежеван. To prawda, że mogą wystąpić trudności związane z odmową innych członków garażu zjednoczenia których możecie następnie zmienić ziemię na własność, bo jeśli choć jeden z nich nie zgłosi zgody to zrobić, to межевание stanie się niemożliwe. ^{W większości spółdzielni występują lokale użytkowe – sklepy, zakłady usługowe czy biura. Mają one różny status – od lokali będących własnością spółdzielni, poprzez lokale wynajmowane, lokale spółdzielcze własnościowe, aż do lokali będących własnością użytkujących je osób. Lokale użytkowe w spółdzielniach można podzielić na cztery grupy:a) lokale do których przysługuje władającym spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu;b) lokale do których prawo własności przysługuje spółdzielni mieszkaniowej;c) lokale będące własnością spółdzielni i wynajmowane osobom, które w całości lub w części pokryły koszty ich budowy;d) lokale własnościowe prawo do lokalu użytkowegoSpółdzielcze własnościowe prawo do lokalu użytkowego kształtuje się bardzo podobnie do spółdzielczego własnościowe prawa do lokalu mieszkalnego. Związane są z nim podobne prawa i obowiązki. Podstawowe uprawnienia związane z tym prawem to prawo do korzystania z lokalu oraz prawo do rozporządzania prawem do lokalu. Członek spółdzielni powinien korzystać ze swojego lokalu użytkowego zgodnie z jego przeznaczeniem. Prawo to jest zbywalne i użytkowe będące własnością spółdzielniW wielu spółdzielniach jest pewna liczba lokali użytkowych, które pozostają własnością spółdzielni. Zwykle lokale te są wynajmowane przez spółdzielnie. W takich przypadkach, przychody z wynajmu powiększają przychody spółdzielni, co pozwala na zmniejszenie opłat czynszowych pobieranych od osób użytkujących inne lokale w spółdzielni. W niektórych przypadkach takie lokale przeznaczane są do użytku członków spółdzielni, np. w związku z prowadzoną przez spółdzielnię działalnością użytkowe wynajmowane przez osoby które pokryły koszty ich budowy Budowa wielu lokali użytkowych powstałych w spółdzielniach przed 1990 rokiem została sfinansowana na podstawie umowy zawartej ze spółdzielnią, która w zamian za partycypację określonej osoby w kosztach budowy budynku zobowiązywała się zawrzeć z nią w przyszłości umowę najmu położonego w nim lokalu. Osoby takie, mimo pokrywania kosztów budowy związanych z lokalem, otrzymywały w zamian tylko prawo najmu lokalu, będące prawem o wiele słabszym od spółdzielczych praw do pisemne żądanie najemcy lokalu użytkowego (w tym garażu, a także najemcy pracowni wykorzystywanej przez twórcę do prowadzenia działalności w dziedzinie kultury i sztuki) który poniósł w pełni koszty budowy tego lokalu albo ponieśli je jego poprzednicy prawni, spółdzielnia jest obowiązana zawrzeć z tą osobą umowę przeniesienia własności tego lokalu po dokonaniu przez najemcę spłaty z tytułu udziału w nieruchomości wspólnej oraz spłaty zadłużenia z tytułu świadczeń wynikających z umowy notariusza za ogół czynności notarialnych dokonanych przy zawieraniu umowy przeniesienia własności (ograniczone ustawowo do 1/4 minimalnego wynagrodzenia za pracę), oraz koszty sądowe związane z założeniem księgi wieczystej i wpisania prawa własności obciążają osobę na rzecz której spółdzielnia dokonuje przeniesienia własności chwilą zawarcia umowy przeniesienia własności lokalu, do którego członkowi albo osobie niebędącej członkiem przysługiwało spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego lub spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego, w tym spółdzielcze prawo do garażu, hipoteki ustanowione na tych ograniczonych prawach rzeczowych obciążają nieruchomości powstałe w wyniku zawarcia umowy przeniesienia własności też serwis: Nieruchomości Chcesz dowiedzieć się więcej, sprawdź » Polski Ład. Ściąga dla przedsiębiorców, księgowych, kadrowych (PDF)} Kupując mieszkanie spółdzielczo-własnościowe sprawdź, na czyim jest gruncie. Spółdzielcze prawo własnościowe do mieszkania powoli odchodzi do lamusa. Od 2007 roku takiego prawa się już nie ustanawia, ale nadal jest ono w obrocie. W porównaniu do zwykłej, pełnej własności, prawo spółdzielcze różni się nieznacznie, jednak

Pobierz program Wersja: | Pobrań: 10247 2 5 | Głosów: 5 Opis: USG Umowa sprzedaży garażu Forma, w jakiej dokonywana jest sprzedaż garażu zależy głównie od tego, czy zbywana jest nieruchomość z budynkiem, czy też sama konstrukcja, która nie jest związana stale z gruntem. Możliwe jest wreszcie, by zbywane było prawo korzystania z miejsca postojowego w hali garażowej lub garaż przynależący do nieruchomości lokalowej. W tych ostatnich przypadkach sprzedaż dotyczyć musi całej nieruchomości, a nie samego prawa korzystania z garażu lub samej przynależności. Forma pisemna dopuszczalna jest jedynie wtedy, gdy sprzedaż dotyczy oddzielonej od gruntu konstrukcji, nie będącej nieruchomością. W pozostałych przypadkach sprzedaż możliwa jest wyłącznie w formie aktu notarialnego, pod rygorem nieważności transakcji (bez zachowania tej formy sprzedaż nie będzie skuteczna). Po stronie nabywcy kupno garażu może spowodować obowiązek złożenia deklaracji PCC-3 i rozliczenia podatku od czynności cywilnoprawnych (14 dni od dnia zawarcia umowy). W przypadku nabycia w formie aktu notarialnego podatek pobierze notariusz, deklaracji PCC-3 nie trzeba składać. Podstawa prawna: Art. 535 i następne ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. 1964, nr 16, poz. 93 ze zm.). Cechy formularza: Grupa formularzy: Typ sprawy Formularze bazowe Umowy, pisma, wnioski Pojazdy i transport Sprawy obywatelskie Kategoria Nota prawna: PAMIĘTAJ! Gdy wypełnisz formularz - przeczytaj go uważnie w wersji ostatecznej lub skonsultuj się ze specjalistą! Udostępnione przez nas wzory druków, formularzy, pism, deklaracji lub umów należy zawsze właściwie przetworzyć, uzupełnić lub dopasować do swojej sytuacji. Pamiętaj, że podpisując dokument kształtujesz nim swoje prawa lub obowiązki, zatem zachowaj należytą uwagę przy zmianach i jego wypełnianiu. Ze względu na niepowtarzalność każdej czynności, samodzielnie lub na podstawie opinii specjalisty musisz ocenić, czy wykorzystany formularz zastał zastosowany przez Ciebie odpowiednio do stanu faktycznego, prawnego lub zamierzonego celu. Format XML dla programistów: Komentarze użytkowników:

Kupno garażu w dużym polskim mieście kosztuje średnio 25 tys. zł. Przy tym w centrum Warszawy to koszt około 30-40 tys., zaś na przedmieściach 10 tys. W najbardziej luksusowych lokalizacjach, np. w zrewitalizowanych kamienicach czy apartamentowcach to około 50-60 tys. zł.

Chcę nabyć od sąsiada wybudowany przez niego garaż murowany na działce dzierżawionej od miasta. Posiada on aktualnie umowę dzierżawy gruntu pod garaż na czas nieokreślony. Garaż nie posiada księgi wieczystej. Działka przylega bezpośrednio do mojej zabudowanej budynkiem mieszkalnym. Jakie dokumenty takiej transakcji musimy sporządzić? Wydział nieruchomości urzędu żąda wniosku o cesję umowy dzierżawy gruntu. Czy można sprzedać garaż trwale związany z gruntem? Zacznę od wyjaśnienia kilku kwestii. Garaż jako taki nie może być przedmiotem sprzedaży. Bo nie jest nieruchomością ani ruchomością. Zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są więc nieruchomościami, budynki natomiast trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości zgodnie z treścią art. 48 Kodeksu cywilnego. Czyli mówiąc prosto, wszystko, co jest trwale związane z gruntem, stanowi jego część składową i nie może być odrębnym przedmiotem obrotu prawnego. Nieruchomości budynkowe stanowią natomiast budynki trwale z gruntem związane, które na podstawie przepisów szczególnych są odrębnym od gruntu przedmiotem własności. Przepisy szczególne określają przy tym relację tego prawa, do prawa do nieruchomości, na której budynek został wzniesiony. Ze względu na treść art. 235 § 1 Kodeksu cywilnego odrębną własność mogą stanowić budynki wzniesione na gruncie Skarbu Państwa lub gminy przez wieczystego użytkownika. Zobacz też: Czy dzierżawca ma prawo pierwokupu od gminy Sprzedaż nieruchomości stojącej na gruncie dzierżawionym od miasta Sąsiad dzierżawi grunt od miasta na podstawie umowy dzierżawy. Przedmiot dzierżawy stanowi grunt zabudowany garażem. Zapewne w umowie jest zapis, że nieruchomości nie można dawać innej osobie do użytkowania, ani poddzierżawiać. Umowa cesji dzierżawy Najlepiej umowę cesji dzierżawy zawrzeć trójstronnie w UM. Zgodnie z art. 48 § 1 Kodeksu cywilnego „do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania”. Natomiast art. 47 stanowi, że „część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych”. W sprawie należy stwierdzić, ze wybudowany garaż nie stanowi odrębnego od gruntu przedmiotu własności, lecz stanowi część składową nieruchomości, a jego właścicielem jest właściciel grunt–miasto. Sąsiad jest posiadaczem samoistnym garażu – którym włada jak właściciel. Zawierając jakakolwiek umowę kupna–sprzedaży, nie dokonuje Pan przeniesienia własności garażu, gdyż takie prawo – co wykazano wyżej – sąsiadowi nie przysługuje, ale dokonuje przeniesienia na inną osobę prawa posiadania tego garażu. Tym samym mamy do czynienia z odpłatnym czy nieodpłatnym zbyciem prawa majątkowego, jakim jest posiadanie. Roszczenie o zwrot nakładów poniesionych na rzecz dzierżawioną od miasta Niewątpliwie jednak mamy tu także do czynienia z nakładami na rzecz dzierżawioną nieruchomości, dlatego dzierżawcy przysługuje roszczenie o zwrot nakładów od miasta na podstawie art. 676 Kodeksu cywilnego w zw. z art. 694, zgodnie z którym „jeżeli dzierżawca ulepszył rzecz dzierżawioną, wydzierżawiający w braku odmiennej umowy, może według swego wyboru albo zatrzymać ulepszenia za zapłatą sumy odpowiadającej ich wartości w chwili zwrotu, albo żądać przywrócenia stanu poprzedniego”. Jednak jeśli zweryfikujemy to z umową dzierżawy, to zapewne okaże się, że miasto nakazuje zwrócić nieruchomość w stanie niepogorszonym. Takim, jaki wynika z protokołu. Jeśli nie ma tam mowy o garażu jako budynku – to grunt należy zwrócić bez garażu. A zwrot nakładów się nie należy. Aktualne zasady gospodarowania mieniem komunalnym zobowiązują gminę/miasto do dysponowania dzierżawą w trybie przetargu, w wypadku gruntu, na którym poczyniono inwestycje, zarząd może się przychylić się do wniosku osób zainteresowanych przekazaniem sobie dzierżawy, aby uniknąć dodatkowych kosztów związanych z określeniem wysokości nakładów poniesionych przez dzierżawcę itd. Wszystkie strony – Pan, sąsiad i miasto muszą spotkać się razem i dokonać zmian w umowie. To najbezpieczniejsze rozwiązanie, dobrze, żeby znał Pan umowę dzierżawy, bowiem wstępuje Pan w prawa i obowiązki dzierżawcy. Z reguły nie ma z tym problemu, gminy/miasta mają nawet gotowe wzory dokumentów do takiej zmiany. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼

19.1.2011. Sprzedaż spółdzielczego własnościowego prawa do garażu. INTERPRETACJA INDYWIDUALNA. Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do Temat związany z parkowaniem samochodów na ternie spółdzielni mieszkaniowych nigdy nie przestanie być aktualny. Wraz z nim w parze kroczą kolejne – opłaty za parkowanie z możliwością zakładania blokad samochodom. Jak orzecznictwo wpłynie na życie? Czym jest wspundefinedlnota mieszkaniowa? Definicja wspundefinedlnoty mieszkaniowej znajduje się w ustawie z dnia 24 czerwca 1994r. o własności lokali. W art. 6 tego aktu prawnego ustawodawca wskazuje, że wspundefinedlnotę mieszkaniową tworzy ogundefinedł właścicieli, ktundefinedrych lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości. Co więcej, wspundefinedlnota taka może nabywać prawa, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Do powstania wspundefinedlnoty nie jest potrzebna żadna szczegundefinedlna forma. Powstaje ona z mocy samego prawa, z chwilą ustanowienia odrębnej własności pierwszego lokalu w danym budynku. Podobnie z członkostwem we wspundefinedlnocie. Każdy właściciel automatycznie staje się członkiem z chwilą zakupu danego lokalu. Tutaj dowiesz się więcej na temat części wspundefinedlnych nieruchomości. Kim jest zarządca nieruchomości? Właściciele lokali mogą w umowie lub w drodze uchwały powierzyć zarządzanie nieruchomością osobie fizycznej lub prawnej, ktundefinedrą ustawodawca w innych przepisach nazywa zarządcą. Zarządca jest osobą trzecią (odrębnym podmiotem) w stosunku do wspundefinedlnoty mieszkaniowej, nawet gdy jest upoważniony do jej reprezentowania (Sąd Najwyższy w uchwałach: III CZP 96/11, OSNC 2012/7-8/88, III CZP 74/03, OSNC 2005/1/, III CZP 62/05, Lex nr 171751 oraz Sąd Apelacyjny w Katowicach w wyroku z dnia 4 października 2013 r., I ACa 562/13, Lex nr 1394200). Wspundefinedlnota może więc wybrać zarząd składający się z jej członkundefinedw albo powierzyć zarząd osobie bądź podmiotowi z zewnątrz, czyli ustanowić zarządcę. Jest to tak zwany zarząd powierzony. Zarządcą może być osoba prowadząca działalność gospodarczą. To profesjonalny podmiot, posiadający odpowiednie licencje i uprawnienia. Wspundefinedlnoty mieszkaniowe często, z uwagi na potrzebę rzetelnego i kompleksowego sprawowania zarządu, decydują się na powierzenie tej funkcji wykwalifikowanym podmiotom, ktundefinedre zawodowo zajmują się zarządzaniem nieruchomościami. Zakres zarządzania nieruchomością powinien być określony w umowie o zarządzaniu nieruchomością. Zarządca jest osobą, do zadań ktundefinedrej należy podejmowanie decyzji zmierzających do racjonalnego gospodarowania nieruchomością, wysłuchiwanie potrzeb mieszkańcundefinedw i rozwiązywania bieżących problemundefinedw z życia wspundefinedlnoty. Regulowanie życia wspundefinedlnoty mieszkaniowej Celem usprawnienia swojej działalności i zachowania porządku na swoim terenie, wspundefinedlnoty podejmują uchwały dotyczące regulaminundefinedw. Regulamin to nic innego jak zbiundefinedr zasad postępowania i życia organizacji, instytucji, członkundefinedw np. wspundefinedlnot. Regulaminy zwykle ustanawiają jakiś zakres spraw dotyczących wspundefinedlnoty. Postanowienia regulaminundefinedw nie mogą być sprzeczne z powszechnie obowiązującym prawem a także ustawą o własności lokali. Nie mogą też ingerować w prawa lokatorundefinedw i nakładać na nich sprzecznych z prawem obowiązkundefinedw. Najczęściej poprzez regulaminy wspundefinedlnoty starają się rozstrzygnąć sprawy dotyczące sposobu opłat np. za media. W tym miejscu przeczytasz na temat tworzeniu regulaminundefinedw przez wspundefinedlnoty. Administracja osiedla to nie to samo Art. 35 ustawy z dnia 16 września 1982 r. undefined Prawo spundefinedłdzielcze wskazuje otwarty katalog organundefinedw Spundefinedłdzielni Mieszkaniowej wymieniając w nim takie organy jak: Walne Zgromadzenie, Rada Nadzorcza oraz Zarząd. Czym jest zatem funkcjonująca w wielu spundefinedłdzielniach mieszkaniowych administracja osiedla? Ustawodawca tworząc przepisy ustawy Prawo spundefinedłdzielcze wprowadził zapis w ktundefinedrym przyznał członkom spundefinedłdzielni mieszkaniowych uprawienia do powoływania także innych, niewskazanych w ustawie organundefinedw (art. 35 undefined 3 ustawy undefined Prawo spundefinedłdzielcze). Jednym z takich organundefinedw jest właśnie Administracja Osiedla. Zadania jak i kompetencje powinny zostać wskazane w statucie spundefinedłdzielni mieszkaniowej. Z uwagi na fakt, iż powołanie administracji osiedla nie jest obowiązkowe ustawodawca nie wskazuje chociażby minimalnego katalogu przyznawanych jej zadań i kompetencji. A zatem, zarundefinedwno zadania jak i kompetencje administracji osiedla mogą być dowolnie kreowane przez członkundefinedw spundefinedłdzielni mieszkaniowej w treści uchwalanego prze nich statutu. Jak słusznie wskazał Sąd Najwyższy w jednym z wyrokundefinedw, że zarejestrowany statut spundefinedłdzielni jest umową, do ktundefinedrej mają zastosowanie przepisy kodeksu cywilnego. Poszczegundefinedlne postanowienia statutu mogą więc być uznane za sprzeczne z bezwzględnie obowiązującymi przepisami prawa (art. 58 undefined 1 KC). Najwyższym organem każdej spundefinedłdzielni - z mocy ustawy - jest walne zgromadzenie, a możliwość zastąpienia tego organu przez zebranie przedstawicieli nie jest dowolna, ale uwarunkowana od spełnienia określonych ustawowo przesłanek (Wyrok SN - Izba Cywilna z dnia 20 listopada 2002 r. V CKN 1474/00). Orzecznictwo w sprawie parkowania Orzecznictwo w tym temacie jest całkiem bogate i wielokierunkowe. Dla przykładu w przedmiocie wysokości opłat Sąd Apelacyjny w Katowicach w wyroku z dnia 12 czerwca 2019 roku o sygnaturze akt I ACa 918/18 uznał, że undefinedWłaściciel ma prawo swobodnego ustalenia wysokości opłaty za parkowanie na swoim terenie, jeżeli poda wysokość tej opłaty do wiadomości osoby, ktundefinedra chce skorzystać z tego prawa, przed wjazdem na parking. Z mocy art. 60 wola osoby dokonującej czynności prawnej może być wyrażona przez każde zachowanie się tej osoby, ktundefinedra ujawni jej wolę w sposundefinedb dostateczny. Zatem przez sam wjazd na prywatny parking i pozostawienie tam samochodu dochodzi w sposundefinedb dorozumiany do zawarcia umowy najmu miejsca parkingowego na mocy art. 659 undefined 1 ktundefinedrej stroną pozostaje korzystający z parkingu, zaś umowa zostaje zawarta z chwilą wjazdu użytkownika na teren parkingu, a kończy się z chwilą wyjazdu z terenu W tym miejscu przeczytasz więcej na temat zakazu wjazdu do garażu pojazdami LPG. Zakładanie blokad przez administratora Natomiast w wyroku z dnia 23 czerwca 2017 roku Sąd Okręgowy w Katowicach o sygnaturze IV Ca 314/17 uznał, że undefinedZgodnie ustawą Prawo o ruchu drogowym zakładanie blokad na kola pojazdundefinedw przez osoby utrzymujące porządek w zakresie parkowania pojazdundefinedw (porządkowych), działające w imieniu lub na rzecz zarządcy terenu jest bezprawne. Nie ulega wątpliwości, że regulamin korzystania z drundefinedg wewnętrznych wprowadzony przez zarządcę terenu (np. spundefinedłdzielnię mieszkaniową), a upoważniający np. pozwaną do karania użytkownikundefinedw pojazdundefinedw przez zakładanie blokady pozostaje w sprzeczności z przepisami prawa powszechnie obowiązującego. Zakładanie blokad jest wręcz w takiej sytuacji środkiem represji mającym na celu wyegzekwowanie żądanej opłaty. Jest to środek ograniczający prawo własności pozostaje tym samym w wyłącznej sferze władztwa państwa. Natomiast własność może być ograniczona tylko w drodze ustawy i tylko w zakresie w jakim nie narusza ona istoty prawa własności. Środki tego typu mogą więc stosowane wyłącznie na podstawie wyraźnego upoważnienia ustawowego nie budzącego żadnych wątpliwości. Każda ingerencja w prawo własności stanowi środek ostateczny i może być dokonywany dopiero w sytuacji, gdy inne środki zawiodą i to tylko ze względu na ważną wartość mocniej chronioną (zasada hierarchiczności wartości chronionych przez prawo). Wartością wyżej chronioną jest np. ważny interes publiczny, zdrowie czy życie. Zakładanie blokad na koła pojazdu jest niedopuszczalne rundefinedwnież z punktu widzenia przepisundefinedw art. 343 statuującego środki służące ochronie zagrożonego lub naruszonego posiadania, tj. obronę konieczna (undefined 1) oraz tzw. samopomoc dozwoloną (undefined 2). Założenie blokady na kola pojazdu, ktundefinedrym naruszono władztwo posiadacza danej nieruchomości, nie może być zakwalifikowane jako działanie przy przywracające stan sprzed naruszenia. Jego istotą jest wyłącznie wyegzekwowanie opłaty, ktundefinedra została ustalona arbitralnie przez właściciela nieruchomości. Zgodnie z art. 130a ust. 8 i 9 ustawy prawo o ruchu drogowym pojazd może być unieruchomiony przez zastosowanie urządzenia do blokowania kundefinedł w przypadku pozostawienia go w miejscu, gdzie jest to zabronione, lecz nieutrudniającego ruchu lub niezagrażającego bezpieczeństwu. Pojazd unieruchamia Policja lub straż gminna (miejska). Zatem pozwana nawet na mocy umowy z spundefinedłdzielnią - o ile taka była - uprawniona do zakładania blokady na koła pojazdu powundefineddki. Żądanie de facto za zdjęcie blokady opłaty 150 zł jako opłaty parkingowej (za parkowanie) nie było Kto może zakładać blokady ? Uprawnionym do zakładania blokad na koła samochodundefinedw jest Policja albo straż miejska (gminna). Spundefinedłdzielnia mieszkaniowa ani wspundefinedlnota mieszkaniowa nie posiada takich uprawnień. W związku z czym zasadnym wydaje się pogląd, że zakładanie blokad przez wspundefinedlnotę mieszkaniową czy spundefinedłdzielnię mieszkaniową jest bezprawne. Co może zrobić wspundefinedlnota mieszkaniowa czy spundefinedłdzielnia mieszkaniowa? Odpowiedź na wyżej postawione pytanie zacząć należy od wskazania, że w strefie ruchu jak i w strefie zamieszkania może interweniować policja. Jeżeli wspundefinedlnota mieszkaniowa czy spundefinedłdzielnia mieszkaniowa chciałyby skutecznie uregulować zasady korzystania z drundefinedg, w tym parkowanie to należałoby rozważyć wprowadzenie na nich ruchu czy strefy zamieszkania. Strefa ruchu Zgodnie z art. 2 pkt 16a ustawy Prawo o ruchu drogowym strefa ruchu to obszar obejmujący co najmniej jedną drogę wewnętrzną, na ktundefinedry wjazdy i wyjazdy oznaczone są odpowiednimi znakami drogowymi. Znak D-52 undefinedstrefa ruchuundefined stosuje się w celu oznakowania ustalonej strefy ruchu. Znak ten umieszcza się na wszystkich wjazdach do strefy ruchu. Decyzję o ustaleniu takiej strefy podejmuje podmiot zarządzający drogami wewnętrznymi, o ktundefinedrym mowa w art. 10 ust. 7 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 roku undefined Prawo o ruchu drogowym. W strefie ruchu stosuje się znaki takie jak na drogach wewnętrznych. Znaku D-52 nie stosuje się na drogach publicznych oraz na drogach wewnętrznych położonych w strefie zamieszkania. Czy w strefie ruchu obowiązują wszystkie zasady ruchu drogowego? Jak najbardziej. Powyższe znajduje podstawę w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym, z ktundefinedrego wprost wynika, że ustawa określa zasady ruchu na drogach publicznych, w strefach ruchu. A co w przypadku nieprzestrzegania zasad ruchu drogowego? Kierowca, ktundefinedry nie przestrzega zasad ruchu drogowego może zostać ukarany mandatem. Strefa zamieszkania Zgodnie z art. 2 pkt 16 ustawy Prawo o ruchu drogowym strefa zamieszkania to obszar obejmujący drogi publiczne lub inne drogi, na ktundefinedrym obowiązują szczegundefinedlne zasady ruchu drogowego, a wjazdy i wyjazdy oznaczone są odpowiednimi znakami drogowymi. Znak D-40 undefinedstrefa zamieszkaniaundefined stosuje się w celu oznakowania ustalonej strefy zamieszkania, w ktundefinedrej obowiązują szczegundefinedlne zasady ruchu drogowego (pierwszeństwo pieszych przed pojazdami, ograniczenie prędkości do 20 km/h, parkowanie tylko w miejscach wyznaczonych). Umieszcza się je na początku strefy zamieszkania na wszystkich drogach doprowadzających do niej ruch. Strefy te ustala się w obszarach zabudowanych na ulicach, rundefinedwnież pojedynczych, na ktundefinedrych w zasadzie odbywa się ruch tylko docelowy, przede wszystkim w osiedlach mieszkaniowych, w dzielnicach willowych i zabytkowych (starundefinedwkach). Czy w strefie zamieszkania obowiązują wszystkie zasady ruchu drogowego? Oczywiście. Powyższe znajduje podstawę w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym, z ktundefinedrego wprost wynika, że ustawa określa zasady ruchu na drogach publicznych, w strefach zamieszkania. A co w przypadku nieprzestrzegania zasad ruchu drogowego? Kierowca, ktundefinedry nie przestrzega zasad ruchu drogowego może zostać ukarany mandatem. ____ Jeżeli masz pytanie związane z nieruchomościami napisz do nas na redakcja@ , a my postaramy się zgłębić temat i odpowiedzieć w formie artykułu Zalecane jest więc, aby po sporządzeniu umowy sprzedaży, a następnie aktu notarialnego, przesłać odpowiednią informację do wspólnoty lub spółdzielni. Aby zgłosić fakt sprzedaży nieruchomości, najczęściej wystarczy krótki e-mail z wiadomością o tym, że doszło do zmiany właściciela właściciela lokalu. Można również Używamy plików cookies, by ułatwić korzystanie z naszych serwisów. Jeśli nie chcesz, by pliki cookies były zapisywane na Twoim dysku zmień ustawienia swojej przeglądarki. 05 marca 2007 | Nieruchomości, budownictwo | GB ZAPYTAJ EKSPERTA Garaż na gruncie spółdzielni Czy garaż, który postawiliśmy z mężem za własne pieniądze na terenie należącym do spółdzielni, w której mamy mieszkanie, spółdzielnia może zburzyć bez naszej zgody? Tak nam zakomunikowano, bo ma tam powstać blok. My ten teren przez wiele lat dzierżawiliśmy i nie przypuszczaliśmy, że tak się ta inwestycja zakończy. (nazwisko do wiadomości redakcji) Tomasz Tatomir, radca prawny, Kancelaria Prawna Chałas i Wspólnicy, oddział... Dostęp do treści jest płatny. Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną. Ponad milion tekstów w jednym miejscu. Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej" ZamówUnikalna oferta

Ustanowienie użytkowania wieczystego gruntu wraz z nieodpłatnym przeniesieniem własności budynków wiązało się będzie z zobowiązaniem spółdzielni mieszkaniowej, na rzecz której będzie ono ustanowione, do uiszczania właścicielowi pierwszej opłaty i opłat rocznych za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste

Wszystko, co musisz wiedzieć o podatku, podczas zakupu garażu lub miejsca postojowego Garaż lub miejsce postojowe najczęściej kupowane jest wraz z nową nieruchomością – domem czy mieszkaniem. Czasem zdarza się również, że do ich nabycia dochodzi niezależnie od kupna mieszkania, na przykład wtedy, gdy decydujemy się na zakup samochodu i martwimy się o jego bezpieczeństwo – ale nie planujemy przeprowadzki. Jakich formalności należy dopełnić, decydując się na taki krok? Ile wynosi podatek od garażu podziemnego, naziemnego lub miejsca postojowego? Odpowiadamy na najważniejsze pytania. Podatek od zakupu miejsca postojowego na zewnątrz Miejsce postojowe, które znajduje się na zewnątrz, nie jest częścią budynku (niezależnie od tego, czy położone jest na zamkniętym terenie osiedla, czy po prostu przed budynkiem) i formalnie należy do wspólnoty lub spółdzielni mieszkaniowej, a więc to ona zobowiązana jest do regulowania zobowiązań podatkowych za posiadaną nieruchomość gruntową (teren, na którym zlokalizowane jest miejsce parkingowe). Jeżeli zdecydujesz się na zakup zewnętrznego miejsca postojowego (lub po prostu przynależy ono do mieszkania, które zamierzasz kupić), nie musisz płacić za nie podatku od nieruchomości ani dopełniać formalności, które są z nim związane. Podobnie rzecz przedstawia się w sytuacji, gdy decydujesz się na wynajem miejsca postojowego – podatek od nieruchomości opłacany jest wówczas przez jego właściciela. Podatek od garażu podziemnego – z księgą wieczystą lub bez Miejsce postojowe w garażu podziemnym może zostać wyodrębnione jako osobny lokal (i posiadać własną księgę wieczystą) lub stanowić część wspólną budynku. Kwestia ta ma niebagatelne znaczenie z perspektywy podatkowej. W przypadku, gdy miejsce postojowe nie posiada księgi wieczystej i jest jednym z elementów wspólnych w budynku wielorodzinnych, zapłacisz za nie taki sam podatek, jaki płacisz za mieszkanie. W 2021 może to być maksymalnie 0,85 zł za m2 rocznie. Co ważne, w takiej sytuacji miejsce parkingowe przynależy do mieszkania i nie może zostać niezależnie sprzedane. Niemożliwy jest także wynajem miejsca postojowego bez księgi wieczystej. Jeżeli garaż ma swoją księgę wieczystą i w świetle prawa stanowi odrębny lokal, stawka podatku od nieruchomości wzrośnie. Zgodnie z maksymalnymi stawkami w roku 2021, za część budynku innego (do kategorii tej kwalifikowany jest garaż podziemny) zapłacisz aż 8,37 za m2. Stawka jest znacznie wyższa, jednak miejsce postojowe tego typu ma swoje zalety. Przede wszystkim, możesz nim swobodnie zarządzać – kupić, sprzedać lub wynająć według własnego uznania. Podatek od garażu na własnej działce Jeżeli planujesz postawić garaż na gruncie, którego jesteś właścicielem, kwestia należnego podatku od nieruchomości może przedstawiać się następująco: Jeżeli garaż będzie stanowił część budynku mieszkalnego (np. znajdzie się na najniższym poziomie domu lub w dobudówce), zapłacisz za niego podatek od nieruchomości w takiej samej wysokości, jak za resztę budynku (w 2021 będzie to maksymalnie 0,85 zł za m2). Jeżeli garaż będzie odrębnym budynkiem, posiadającym fundament, dach i ściany, zostanie opodatkowany jako inny budynek (w 2021 maksymalna kwota dla tej kategorii wynosi 8,37 zł za m2). Garaż, który nie jest budynkiem (nie ma fundamentów i nie jest trwale związany z gruntem) zaliczany jest do elementów małej architektury i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. Obowiązujące przepisy wykluczają podatek od budynku gospodarczego do 35 m2 oraz elementów tzw. małej architektury ogrodowej. Jak widać, w zależności od rodzaju garażu zależy naprawdę wiele. Decydując się na określony rodzaj budowli, możesz liczyć na niższą kwotę podatku, a nawet ulgi i zwolnienia z podatku od nieruchomości. Podatek od garażu podziemnego lub naziemnego – formalności Jeżeli zakup garażu lub miejsca postojowego, na który się zdecydowałeś, wiąże się z koniecznością opłacania podatku od nieruchomości, w ciągu 14 dni powinieneś złożyć we właściwym urzędzie gminy informację IN-1 (dla osób fizycznych) lub deklarację DN-1 (dla osób prawnych i jednostek organizacyjnych). Od kiedy płacić podatek od nieruchomości? Obowiązek podatkowy powstaje z pierwszym dniem miesiąca, który następuje po dacie, w której zostałeś właścicielem garażu czy miejsca postojowego. Przykładowo, jeżeli zakup miał miejsce 3 sierpnia, opodatkowaniu będziesz podlegał od 1 września. Należny podatek od garażu zapłacisz w: 4 ratach, płatnych do 15 marca, 15 maja, 15 września i 15 listopada (dotyczy osób fizycznych); 12 ratach, płatnych do 15 każdego miesiąca (dotyczy osób prawnych). Wyjątek stanowi sytuacja, w której całkowita kwota podatku od nieruchomości wynosi mniej, niż 100 zł – wówczas zobowiązany będziesz do opłacenia go jednorazowo, w terminie płatności pierwszej raty. Opodatkowanie podatkiem od nieruchomości oraz jego wysokość zależne są od rodzaju miejsca postojowego czy garażu, na jaki się zdecydujesz. Przed podjęciem ostatecznej decyzji przemyśl, jaka opcja będzie dla Ciebie najkorzystniejsza – zarówno pod względem formalnym, jak i finansowym.

Nasze produkty kierujemy do klientów indywidualnych, przedsiębiorstw, firm developerskich jak i spółdzielni mieszkaniowychOferujemy kupno garażu w dogodnych ratach!Głównymi zaletami proponowanych przez nas produktów są:- Koszt realizacji inwestycji nawet do 60% taniej niż metodą tradycyjną- Nasze garaże stawiamy przez cały rok

^{Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium Polski. Dotyczy to również czynności wykonywanych przez spółdzielnie mieszkaniowe. Nie wszystkie czynności będą jednak opodatkowane. SPIS TREŚCIKiedy spółdzielnie mieszkaniowe nie płacą VAT Działalność gospodarczaWynajem pomieszczeńPomieszczenia przynależnePrzekształcenie prawWybudowanie lokaluObrót opodatkowanyTowary używaneOdliczenie podatku naliczonegoOpłaty eksploatacyjneJednoczesne zwolnienieDokumenty księgoweRozliczenie podatkuPORADY PRAWNECzy opodatkować VAT zwrot kosztówCzy zbycie garażu z prawem użytkowania wieczystego podlega VATJak opodatkować przekształcenie lokaliAKTY PRAWNEUstawy i rozporządzeniaWYJAŚNIENIAOpodatkowanie wynajmu pomieszczeń przynależnych mieszkaniuOdliczenie VAT od budowanych garażyDziałalność gospodarcza Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Oznacza to, że również co do zasady czynności wykonywane przez spółdzielnie mieszkaniowe na rzecz swoich członków i innych osób są objęte podatkiem od towarów i usług (chociaż są wyjątki określone w ustawie o VAT i rozporządzeniu wykonawczym od ustawy). Wynika to z ogólnej definicji działalności gospodarczej, która jest podstawą opodatkowania VAT. Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Wynajem pomieszczeń Jak wspomniałem wcześniej, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium Polski. Dotyczy to również czynności wykonywanych przez spółdzielnie mieszkaniowe. Natomiast ze zwolnienia z VAT korzystają usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, z wyłączeniem wynajmu lokali w budynkach mieszkalnych na cele inne niż mieszkaniowe (PKWiU ex Zwolnione więc będą usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia na własny rachunek nieruchomości o charakterze mieszkalnym, budynków mieszkalnych, mieszkań oraz miejsc lokalizacji ruchomych domów mieszkalnych. Zwolnieniem od podatku od towarów i usług przysługuje na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( nr 54, poz. 535 z późn. zm.), który określa, że zwolnione są usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W pozycji 4 tego załącznika zostały wymienione wspomniane wcześniej usługi o symbolu PKWiU ex Pomieszczenia przynależne Ze zwolnienia z opodatkowania będzie korzystał najem lokalu mieszkalnego wraz z pomieszczeniami przynależnymi. Spółdzielnia będąc właścicielem lokali mieszkalnych i przynależnych do nich wolno stojących pomieszczeń gospodarczych oraz działek gruntowych powinna traktować ich wynajem jako jedną usługę. Całość pomieszczeń stanowi jedną nieruchomość mieszkalną. Spółdzielnia wynajmuje te nieruchomości mieszkalne najemcom, a najemcy opłacają czynsz. Nieruchomości te stanowią zasoby mieszkaniowe spółdzielni i wynajmowane na cele mieszkaniowe mogą skorzystać ze zwolnienia zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 i poz. 4 załącznika nr 4 do ustawy o podatku od towarów i usług. Trzeba zwrócić uwagę, że na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych ( z 2003 r. nr 119, poz. 1116 z późn. zm.) lokalem jest samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, o którym mowa w przepisach ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali ( z 2000 r. nr 80, poz. 903 z późn. zm.). Zgodnie z tymi przepisami, samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku, izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Do lokalu mogą przynależeć jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż. Oznacza to, że jeżeli pomieszczenia dodatkowe (budynki gospodarcze oraz grunty, na których są one zlokalizowane) są nierozerwalnie związane z przydziałem mieszkania, to usługa najmu lokalu mieszkalnego wraz z pomieszczeniami przynależnymi podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług. Jeśli takiej więzi nie ma, to wynajmowanie lub dzierżawienie nieruchomości o charakterze niemieszkalnym podlega opodatkowaniu według 22-proc. stawki VAT. Przekształcenie praw Trzeba pamiętać, że jeżeli w okresie 5 lat od ustanowienia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego jest zawierana umowa o przekształcenie przysługującego członkowi prawa na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu lub ustanowienie w miejsce tego prawa odrębnej własności lokalu, podstawą opodatkowania jest różnica między wartością rynkową lokalu a wartością zwaloryzowanego wkładu mieszkaniowego, pomniejszona o kwotę podatku. Jednak na podstawie art. 146 ust. 1 pkt 3 lit. c) ustawy o VAT do opodatkowania przekształcenia lokatorskiego prawa do lokalu na prawo własnościowe do lokalu stosuje się okres przejściowy. W okresie od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej do dnia 31 grudnia 2007 r. stawkę podatku 0 proc. stosuje się do przekształcenia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu oraz przeniesienia na rzecz członka spółdzielni własności lokalu mieszkalnego lub własności domu jednorodzinnego. Wybudowanie lokalu Spółdzielnie, które zawierają umowy o wybudowanie lokali mieszkalnych w ramach praw spółdzielczych oraz umowy o wybudowanie lokali i ustanowienie własności tych lokali (ustanowienie odrębnej własności lokali) będą stosowały do tych umów opodatkowanie podatkiem od towarów i usług według 7-proc. stawki. Na podstawie art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy o VAT w okresie od dnia przystąpienia Polski do Unii Europejskiej do dnia 31 grudnia 2007 r. stosuje się obniżoną 7-proc. stawkę VAT do mieszkań i domów mieszkalnych lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych. W przypadku dostawy towarów, której przedmiotem są lokale i budynki, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30 dnia, licząc od dnia wydania. Modyfikacja obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży lokalów i budynków istnieje przy lokalach mieszkalnych wybudowanych przez spółdzielnie mieszkaniowe. W art. 19 ust. 13 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług określono, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części wkładu budowlanego lub mieszkaniowego, nie później jednak niż z chwilą ustanowienia: • spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego lub • ustanowienia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu • lub przekształcenia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu • lub ustanowienia odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu • lub wydania albo przeniesienia własności lokalu lub własności domów jednorodzinnych. Powstanie obowiązku podatkowego w tym terminie dotyczy czynności: • ustanowienia na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego lub ustanowienia na rzecz członka spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, lub ustanowienia na rzecz członka odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, lub przeniesienia własności lokalu w rozumieniu przepisów o spółdzielniach mieszkaniowych, • przeniesienia na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej własności domu jednorodzinnego w rozumieniu przepisów o spółdzielniach mieszkaniowych. W przypadku otrzymania części zapłaty (ceny) lub części wkładu budowlanego i mieszkaniowego powoduje powstanie obowiązku podatkowego w tej części. WAŻNE W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Obrót opodatkowany Przy dostawie lokali spółdzielczych za kwotę należną przyjmuje się wartość należnego wkładu budowlanego albo wkładu mieszkaniowego, pomniejszoną o kwotę należnego podatku. W przypadku gdy część wkładu budowlanego lub mieszkaniowego została sfinansowana z zaciągniętego przez spółdzielnię mieszkaniową kredytu na sfinansowanie kosztów budowy, podstawę opodatkowania powiększa się o kwotę kredytu, w części przypadającej na dany lokal. Przy wniesieniu wkładu w formie innej niż pieniężna podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów, a gdy cena nabycia nie istnieje, koszt wytworzenia określony w momencie dostawy towarów. Oznacza to, że do 31 grudnia 2007 r. stosuje się stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 7 proc. w odniesieniu do dostaw obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części dokonywaną przez spółdzielnię, z wyłączeniem lokali użytkowych. Za dostawę obiektów mieszkaniowych uznaje się między innymi ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie własnościowego prawa do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego. Trzeba pamiętać, że do podstawy opodatkowania wlicza się wartość wkładu budowlanego lub mieszkaniowego. Towary używane Ze zwolnienia z VAT skorzystają też używane budynki i budowle. Zwalnia się z podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Przez towary używane rozumie się budynki i budowle lub ich części – jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat. WAŻNE W przypadku dostaw lokali użytkowych i ustanowienia do nich odrębnej własności stawka VAT wynosi 22 proc. Ze zwolnienia skorzysta również dostawa obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyjątkiem obiektów i ich części, które mają być zasiedlone lub zamieszkane po raz pierwszy. Zwolnienie to nie dotyczy części budynków przeznaczonych na cele inne niż mieszkaniowe. Przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne rodzinne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych: 111 – Budynki mieszkalne jednorodzinne, 112 – Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, ex 113 – Budynki zbiorowego zamieszkania – wyłącznie: budynki kościołów i innych związków wyznaniowych, klasztory, domy zakonne, plebanie, kurie, rezydencje biskupie oraz rezydencje Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Do budynków rodzinnych stałego zamieszkania – według rozporządzenia Rady Ministrów z 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych ( nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) zalicza się: • klasyfikowane w PKOB w grupie 111 budynki mieszkalne jednorodzinne: • samodzielne budynki takie jak: pawilony, wille, domki wypoczynkowe, leśniczówki, domy mieszkalne w gospodarstwach rolnych, rezydencje wiejskie, domy letnie itp., • klasyfikowane w PKOB w grupie 112 budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe: – budynki samodzielne, domy bliźniacze lub szeregowe o dwóch mieszkaniach, – budynki mieszkalne, o trzech i więcej mieszkaniach • niektóre budynki klasyfikowane w PKOB w grupie 113 budynki zbiorowego zamieszkania: budynki kościołów i innych związków wyznaniowych, klasztory, domy zakonne, plebanie, kurie, rezydencje biskupie oraz rezydencje Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Odliczenie podatku naliczonego Spółdzielnie mieszkaniowe rozpoczynające realizację zadań inwestycyjnych, np. budowę bloku mieszkalnego wraz z infrastrukturą, mają prawo do odliczenia podatku naliczonego od poczynionych inwestycji. Trzeba pamiętać, że po zakończeniu inwestycji, na rzecz nabywców poszczególnych lokali mieszkalnych spółdzielnia ustanawia tytuły prawne do lokali w zamian za wnoszony wkład budowlany lub lokatorski (spółdzielcze lokatorskie lub własnościowe prawo do lokalu). W związku z tym nabywcy lokali wpłacają na poczet lokalu zaliczki, które podlegają opodatkowaniu i powinny być wykazywane w składanych przez spółdzielnie mieszkaniowe deklaracjach dla podatku od towarów i usług VAT-7. Efektem końcowym rozpoczętej inwestycji będzie powstanie budynku (środka trwałego). Oznacza to, że traktowane jako opodatkowana dostawa, ustanowienie tytułu prawnego do poszczególnych lokali, będzie skutkowało możliwością odliczenia VAT naliczonego w kosztach budowy. WAŻNE Przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu mieszkalnego lub własności domu jednorodzinnego opodatkowane jest 0-proc. VAT. WAŻNE Ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego i własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 7 proc. Prawo takie wynika z treści art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, który stanowi ogólną zasadę przyznającą prawo podatnika do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony zawarty w zakupionych towarach i usługach w zakresie, w jakim są one wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W ramach wykonywanych przez spółdzielnie mieszkaniowe czynności, z jednej strony występuje czynność opodatkowana, dostawa towarów (ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego lub własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego), z drugiej dokonywane są nabycia towarów i usług w ramach prowadzonej inwestycji. W tym momencie trzeba zwrócić uwagę na ograniczenia w odliczaniu podatku naliczonego określone w ustawie o VAT. Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego. Jednak pomimo tak sformułowanego przepisu istnieje możliwość odliczania VAT. Wynika to z art. 88 ust. 3 ustawy o VAT, w którym określono, że ograniczenie w odliczaniu nie dotyczy • wydatków związanych z nabyciem towarów i usług, o których mowa w art. 87 ust. 3 (czyli środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji) oraz z nabyciem gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, • wydatków związanych z nabyciem towarów i usług zaliczanych u podatnika do środków trwałych niepodlegających amortyzacji, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, jeżeli fakt ten pozostaje w ścisłym związku ze zwolnieniem od tego podatku. W przypadku spółdzielni mieszkaniowych znajdzie tu zastosowanie drugi ze wspomnianych przypadków. Zgodnie z art. 16c pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych ( z 2000 r. nr 54, poz. 654 z późn. zm.) amortyzacji nie podlegają budynki, lokale, budowle i urządzenia zaliczane do spółdzielczych zasobów mieszkaniowych lub służących działalności społeczno-wychowawczej prowadzonej przez spółdzielnie mieszkaniowe. Niemożność amortyzacji wiąże się natomiast z obowiązującym spółdzielnie mieszkaniowe zwolnieniem z podatku dochodowego od osób prawnych do końca 2006 roku. Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, uchylonym od 1 stycznia 2004 r., lecz obowiązującym do końca 2006 roku na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw ( nr 202, poz. 1957 z późn. zm.) – zwolnione są od podatku dochodowego od osób prawnych dochody spółdzielni mieszkaniowych uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi i z innych źródeł przychodów – w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych i inne cele statutowe, z wyjątkiem działalności gospodarczej. Skoro więc wydatki związane z nabyciem towarów, np. bloków i infrastruktury mieszkaniowej, zaliczone są do spółdzielczych zasobów mieszkaniowych, to mając na uwadze art. 17 ust. 1 pkt 4f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie ma przeszkód do odliczenia przez spółdzielnię podatku naliczonego. Opłaty eksploatacyjne Jak wcześniej wspomniano w myśl art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania w podatku od towarów i usług jest obrót, którym jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. W art. 19 ust. 13 pkt 11 ustawy o VAT postanowiono, że z tytułu czynności wykonywanych na rzecz członków spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali, członków spółdzielni będących właścicielami lokali, osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali, lub na rzecz właścicieli lokali, niebędących członkami spółdzielni, za które są pobierane opłaty, zgodnie z art. 4 ust. 1-2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych ( z 2003 r. nr 119, poz. 1116 z późn. zm.) – obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminu płatności. Przepis art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, stanowi o pokryciu wydatków za czynności, które na rzecz wspomnianych osób spółdzielnia realizuje, pobierając w związku z tym opłaty eksploatacyjne lub czynszowe. Na podstawie ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych członkowie spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali, są obowiązani uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni oraz w zobowiązaniach spółdzielni z innych tytułów przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu. Dodatkowo członkowie spółdzielni będący właścicielami lokali są obowiązani uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni oraz w zobowiązaniach spółdzielni z innych tytułów przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu. Od członka będącego właścicielem lokalu, niezależnie od jego obowiązków w zakresie pokrywania kosztów zarządu nieruchomością wspólną, spółdzielnia może żądać wpłat na fundusz remontowy. Członkowie spółdzielni są również obowiązani uczestniczyć w wydatkach związanych z działalnością społeczną, oświatową i kulturalną prowadzoną przez spółdzielnię. Właściciele lokali niebędący członkami oraz osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali, mogą odpłatnie korzystać z takiej działalności na podstawie umów zawieranych ze spółdzielnią. Właściciele lokali niebędący członkami spółdzielni są obowiązani uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych oraz w innych kosztach zarządu tymi nieruchomościami na takich samych zasadach, jak członkowie spółdzielni. Są oni również obowiązani uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni, które są przeznaczone do wspólnego korzystania przez osoby zamieszkujące w określonych budynkach lub osiedlu. Jednoczesne zwolnienie Jednocześnie zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku czynności wykonywane na rzecz członków spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali mieszkalnych, członków spółdzielni będących właścicielami lokali mieszkalnych lub na rzecz właścicieli lokali mieszkalnych niebędących członkami spółdzielni, za które są pobierane opłaty, zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych. Oznacza to, że czynności te zaliczono do opodatkowanych podatkiem, lecz zarazem zwolniono je z podatku. Trzeba tutaj zwrócić uwagę, że zakres stosowania przepisu art. 43 ust. 1 pkt 11 ograniczony jest do czynności wykonywanych przez spółdzielnie na rzecz określonej grupy podmiotów, wśród których nie zostały wymienione osoby zajmujące lokal mieszkalny posiadające spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, ale niebędące członkami spółdzielni. Jednak zwolnienie dla tych osób istnieje, gdyż zostało zawarte w rozporządzeniu wykonawczym do ustawy o VAT. Na podstawie par. 8 ust. 1 pkt 18 rozporządzenia ministra finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług ( nr 97, poz. 970 z późn. zm.) z podatku od towarów i usług zostały zwolnione czynności wykonywane na rzecz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali mieszkalnych, za które są pobierane opłaty, zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych. Dokumenty księgowe Rozliczenie podatku Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny. Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w tym terminie, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za następny okres rozliczeniowy. Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego również w tym terminie, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego. W przypadku gdy kwota podatku naliczonego jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika: z tytułu nabycia towarów i usług, potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego z uwzględnieniem rabatów, bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont. Zwrot różnicy podatku następuje na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju wskazanym w zgłoszeniu identyfikacyjnym, w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika. Jeżeli zasadność zwrotu wymaga dodatkowego sprawdzenia, naczelnik urzędu skarbowego może przedłużyć ten termin do czasu zakończenia postępowania wyjaśniającego. Jeżeli przeprowadzone postępowanie wykaże zasadność zwrotu, urząd skarbowy wypłaca podatnikowi należną kwotę wraz z odsetkami w wysokości odpowiadającej opłacie prolongacyjnej stosowanej w przypadku odroczenia płatności podatku lub jego rozłożenia na raty. Różnica podatku podlegająca zwrotowi w kwocie przekraczającej wartość podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów lub usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały one zaliczone do środków trwałych nabywcy, powiększonej o 22 proc. obrotu podatnika opodatkowanego stawkami niższymi niż stawka 22 proc., podlega zwrotowi w terminie 180 dni od dnia złożenia deklaracji podatkowej. Bogdan Świąder Gazeta Prawna Nr 137/2006 [Dodatek: Księgowość i Podatki] z dnia 2006-07-17- ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych ( z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 z późn. zm.) - rozporządzenie ministra finansów z dnia 27 kwietnia 2006 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług ( Nr 97, poz. 970 z późn. zm.)W celu odpowiedzi na powyższe pytanie przypomnieć należy treść stosunków prawnych łączących członków spółdzielni mieszkaniowych ze spółdzielnią. Spółdzielnie mieszkaniowe posiadają osobowość prawną. Ich celem, w świetle art. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych jest co do zasady zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych członków spółdzielni i ich rodzin. W związku z realizacją tych celów spółdzielnia nabywa albo buduje budynki w celu ustanowienia praw do lokali – lokatorskiego lub własnościowego, odrębnej własności lokalu lub domu jednorodzinnego. Spółdzielnia mieszkaniowa jest odrębnym od członków spółdzielni podmiotem prawa, mającym osobowość prawną, co oznacza, że jest właścicielem budynku, w którym są ustanowione prawa spółdzielcze do lokali. Spółdzielnia jest również właścicielem lokalu objętego prawami spółdzielczymi. Własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu, które przysługuje członkowi spółdzielni mieszkaniowej, jest ograniczonym prawem rzeczowym. Ustanowienie tego prawa odbywa się w drodze umowy, na mocy której spółdzielnia zobowiązuje się oddać członkowi lokal do używania, w zamian za co członek zobowiązuje się wnieść wkład budowlany oraz uiszczać opłaty określone w ustawie o spółdzielniach mieszkaniowych i w statucie spółdzielni. Jak zatem wynika z powyższego, członek spółdzielni, któremu przysługuje własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego, nie jest właścicielem tego lokalu. W przypadku gdy taki członek spółdzielni mieszkaniowej wymienił na własny koszt okna w lokalu, powyższe należy uznać za dokonanie nakładów na nieruchomości należącej do osoby trzeciej. Z chwilą ich dokonania nakłady stały się własnością spółdzielni. Powyższe oznacza, że spółdzielnia, dokonując zwrotu całości lub części kosztów z faktury dokumentującej poniesienie przez członka spółdzielni nakładów na wymianę okien, nie opodatkowuje tej czynności podatkiem od towarów i usług. Wskazać należy, że spółdzielnia nie dokonała żadnego świadczenia na rzecz członka spółdzielni, które mogłoby zostać uznane za świadczenie na jego rzecz usługi w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Jeżeli można w ogóle mówić o świadczeniu usługi, to jako dokonującego świadczenia powinno się raczej wskazywać członka spółdzielni, który dokonał nakładów na nieruchomość będącą własnością spółdzielni. Opodatkowanie tej czynności podatkiem od towarów i usług byłoby jednak problematyczne. Kwestia zwrotu przez spółdzielnię wartości nakładów poniesionych przez członka spółdzielni na użytkowaną nieruchomość, jest częściowo zbliżona do zwrotu nakładów dokonanych przez dzierżawcę na nieruchomości z tym że w przypadku zwrotu nakładów dokonanych na przedmiocie dzierżawy uwaga skupia się na zagadnieniu zwrotu nakładów po zakończeniu umowy dzierżawy w związku z rozliczeniami pomiędzy stronami umowy. Zarówno organy skarbowe, jak również orzecznictwo i doktryna prezentują w tym zakresie stanowisko niejednolite, uznając niekiedy zapłatę za poczynione nakłady za odpłatność z tytułu podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług świadczenia usługi na rzecz właściciela nieruchomości albo też uznają rozliczenie nakładów po zakończeniu umowy dzierżawy, za czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Czynności wykonywane przez spółdzielnię mieszkaniową dotyczące dostawy towarów – z zastrzeżeniem czynności dotyczących ustanawiania i przekształcania spółdzielczych praw do lokali – podlegają opodatkowaniu w takim samym zakresie i na takich zasadach jak czynności wykonywane przez pozostałych podatników podatku od towarów i usług, niezależnie od tego, czy beneficjentami tych czynności są członkowie spółdzielni czy osoby niemające takiego prawa użytkowania wieczystego gruntów wraz z garażem (będącym budynkiem lub budowlą) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wskazać jednak należy, że w przypadku takiej transakcji, nie mają zastosowania wynikające z art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług zasady dotyczące objęcia jednolitą podstawą opodatkowania i stawką wartości budynku/budowli będących przedmiotem dostawy oraz prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym garaż jest posadowiony. Odrębnie opodatkowana będzie zatem dostawa garażu i prawa użytkowania wieczystego. Dostawa budynku niemieszkalnego lub budowli będącej garażem, podlega opodatkowaniu podstawową 22-proc. stawką VAT. Jednakże, jeżeli spełniają one definicję towaru używanego, tzn. od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat, jak również spółdzielni mieszkaniowej – jako dokonującemu dostawy – nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, dostawa taka korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Problem pojawia się, w przypadku gdy garaż jest częścią budynku mieszkalnego, którego dostawa jest opodatkowania 7-proc. stawką VAT lub objęta zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Organy podatkowe w przeważającej większości odmawiają prawa do objęcia garażu lub miejsca postojowego preferencyjną stawką właściwą dla budynków mieszkalnych, nakazując stosowanie stawki podstawowej (ew. zwolnienia, jeżeli spełniona jest definicja towaru używanego).Jeżeli natomiast idzie o wysokość podatku, którym obciążone jest zbycie użytkowania wieczystego gruntów, nieprzeznaczonych na cele rolne, do tej czynności stosuje się podstawową 22-proc. stawkę VAT, z poniższymi zastrzeżeniami. Na podstawie przepisów par. 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia ministra finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu jest zwolnione od podatku od towarów i usług, jeżeli w ramach tej transakcji, dokonywana jest dostawa budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, pod warunkiem że budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku lub opodatkowane stawką podatku w wysokości 0 proc. Wskazać również należy, że na podstawie par. 5 pkt 7 powołanego rozporządzenia, 7-proc. stawkę VAT stosuje się do zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są opodatkowane stawką 7-proc. Jak wskazano jednak powyżej, garaże niebędące towarem używanym opodatkowane są 22-proc. stawką VAT, a możliwość stosowania jednolitej stawki VAT dla garażu i lokalu mieszkalnego jest przez organy podatkowe ustanowienie prawa lokatorskiego nastąpiło przed 1 maja 2004 r., przekształcenie prawa lokatorskiego we własnościowe lub ustanowienie w miejsce prawa lokatorskiego własności lokalu w ogóle nie podlega opodatkowaniu VAT. Zgodnie z art. 153 par. 2 ustawy o VAT przepisów ustawy nie stosuje się w przypadkach, o których mowa w art. 29 ust. 8, jeżeli ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego oraz zasiedlenie nastąpiło przed 1 maja 2004 r. Jeżeli natomiast ustanowienie lokatorskiego prawa do lokalu lub pierwsze zasiedlenie lokalu nastąpiło już po 1 maja 2004 r., przekształcenie prawa w prawo własnościowe lub we własność lokalu stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu – dostawę towaru. Zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego. Do przekształcenia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu oraz przeniesienia na rzecz członka spółdzielni własności lokalu mieszkalnego lub własności domu jednorodzinnego w okresie do dnia 31 grudnia 2007 r. stosuje się stawkę podatku w wysokości 0 proc. Sposób opodatkowania omawianej czynności w dalszej kolejności uzależniony jest również od tego, ile czasu upłynęło między ustanowieniem lokatorskiego prawa do lokalu a przekształceniem tego prawa. Dostawa obiektów budownictwa mieszkaniowego dokonywana po dniu pierwszego zasiedlenia jest co do zasady zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Od tej zasady istnieje jednak wyjątek dotyczący właśnie czynności polegających na przekształceniu przysługującego członkowi spółdzielni mieszkaniowej lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu lub ustanowienie w miejsce tego prawa odrębnej własności lokalu. W tych przypadkach zwolnienie będzie miało zastosowanie wyłącznie, jeżeli od ustanowienia lokatorskiego prawa do dnia przekształcenia upłynęło co najmniej 5 lat. Podstawę opodatkowania tej czynności należy ustalić zgodnie z art. 29 ust. 6 i 7 ustawy o VAT, tj. jako kwotę należną przyjąć wartość należnego wkładu budowlanego albo wkładu mieszkaniowego, powiększonego o inne opłaty wnoszone zgodnie z postanowieniami statutu przez członków spółdzielni, które nie są wkładami budowlanymi lub mieszkaniowymi, wynikające z uczestniczenia członków spółdzielni w zobowiązaniach spółdzielni związanych z budową lub wynikające z ostatecznego rozliczenia kosztów budowy oraz pomniejszoną o kwotę należnego podatku. W przypadku dokonywania przekształcenia przed upływem 5-letniego okresu czynność taka będzie opodatkowana z zastosowaniem stawki 0 proc. (jeżeli nastąpi ona przez 1 stycznia 2008 r.) albo stawki podstawowej (jeżeli czynność ta będzie miała miejsce po 31 grudnia 2007 r.).Spółdzielnia jest właścicielem lokali mieszkalnych i przynależnych do nich wolno stojących garaży, pomieszczeń gospodarczych (chlewik, drewutnia) oraz działek gruntowych, na których są zlokalizowane wymienione nieruchomości. Całość stanowi daną nieruchomość mieszkalną. Spółdzielnia wynajmuje te nieruchomości mieszkalne najemcom, a najemcy opłacają czynsz. Nieruchomości te stanowią zasoby mieszkaniowe spółdzielni. Najemcy mają zawarte umowy najmu i nie są członkami spółdzielni. Umowy najmu zawarto zgodnie z ustawą z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych oraz ustawą o ochronie praw lokatorów z dnia 21 czerwca 2001 spółdzielni nieruchomości te stanowią spółdzielcze zasoby mieszkaniowe, a czynsz jest formą odpłatności z tytułu najmu tych nieruchomości i zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 załącznik nr 4 do ustawy o podatku od towarów i usług w poz. 4 usługi te są wymienione jako zwolnione od VAT. Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych ( nr 119, poz. 1116 ze zm.) lokalem jest samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, o którym mowa w przepisach ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali ( nr 80, poz. 903 ze zm.). Zgodnie z art. 2 ust. 2 o własności lokali, samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Do lokalu (na podstawie art. 2 ust. 4 powołanej ustawy o własności lokali) mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż zwane dalej pomieszczeniami podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( nr 54, poz. 535 ze zm.) podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4, w którym pod poz. 4 ustawodawca wymienił usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek z wyłączeniem wynajmu lokali w budynkach mieszkalnych na cele inne niż mieszkaniowe. Uwzględniając przytoczone powyżej przepisy, należy stwierdzić, że jeżeli pomieszczenia dodatkowe (garaże, chlewiki, drewutnie oraz grunty, na których są one zlokalizowane) są integralnym elementem przydziału mieszkania nierozerwalnie z nim związanym, to taka usługa najmu lokalu mieszkalnego podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług. W przeciwnym wypadku wynajmowanie lub dzierżawienie nieruchomości o charakterze niemieszkalnym podlega opodatkowaniu wg stawki 22 proc. Ze złożonego pisma wynika, że spółdzielnia mieszkaniowa jest w trakcie realizacji inwestycji w zakresie budowy garaży, na których po zakończeniu inwestycji zostanie ustanowione spółdzielcze własnościowe prawo do garaży. Od 1 maja 2004 r. od wyfakturowanych usług na realizację powyższej inwestycji odliczany jest VAT w wysokości 22 proc. Od lipca 2004 r. z osobami, które wyrażą chęć nabycia garażu, zawierane są umowy o budowę garażu i ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do garażu. Osoby te wnoszą zaliczki na poczet wkładu budowlanego, od których odprowadzany jest podatek należny VAT w wysokości 22 proc. Członkowie spółdzielni, którzy wniosą pełny wkład budowlany na koniec 2004 roku, otrzymają przydział o ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do garażu. Na pozostałe garaże ustanowienie spółdzielczych praw nastąpi w następnym roku. Według art. 86 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( nr 54, poz. 535) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach, otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Obowiązek podatkowy od przedmiotowej dostawy został określony w art. 19 ust. 13 pkt 10 ww. ustawy o VAT i powstaje z chwilą otrzymania całości lub części wkładu budowlanego lub mieszkaniowego, nie później jednak niż z chwilą ustanowienia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego lub ustanowienia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, lub przekształcenia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, lub ustanowienie odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, lub wydania albo przeniesienia własności lokalu lub własności domów jednorodzinnych w przypadku czynności, ustanowienia na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego lub ustanowienia na rzecz członka spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, lub ustanowienia na rzecz członka odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, lub przeniesienia własności lokalu w rozumieniu przepisów o spółdzielniach mieszkaniowych. W przypadku czynności, o których mowa w art. 19 ust. 13 pkt 10, jako kwotę należną, czyli obrót, przyjmuje się wartość należnego wkładu budowlanego albo wkładu mieszkaniowego, pomniejszoną o kwotę należnego podatku. W przypadku gdy część wkładu budowlanego lub mieszkaniowego została sfinansowana z zaciągniętego przez spółdzielnię mieszkaniową kredytu na sfinansowanie kosztów budowy, podstawę opodatkowania powiększa się o kwotę kredytu w części przypadającej na dany lokal. Do podstawy opodatkowania wlicza się również inne opłaty wnoszone przez członków spółdzielni, które nie są wkładami budowlanymi lub mieszkaniowymi, wynikające z uczestniczenia członków spółdzielni w zobowiązaniach spółdzielni związanych z budową lub wynikające z ostatecznego rozliczenia kosztów budowy – zgodnie z postanowieniami statutu – o czym stanowi art. 29 i 7 ustawy o VAT. Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz powyższe przepisy, zdaniem tutejszego organu podatkowego spółdzielnia prawidłowo odlicza podatek naliczony i prawidłowo deklaruje podatek należny i nie ma potrzeby korygowania podatku naliczonego, określonego w fakturach nabycia w 2004 roku, a ustanowieniem spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, które nastąpi w 2005 roku.}

Mama chce przepisać na mnie garaż, który odziedziczyła po swoim ojcu, a moim dziadku. Dziś pojawiła się u notariusza by ustalić termin i potwierdzić posiadanie wszystkich, niezbędnych dokumentów. Okazało się, iż notariusz nie chce podjąć się przepisania z uwagi na to, iż garaż nie posiada wykupionego gruntu.

Mam problem z wspólnotą, której jestem członkiem. Około 25 lat temu z własnych środków wybudowałam garaż na gruncie należącym wówczas do PGR Skarbu Państwa. Obecnie jest to grunt należący do wspólnoty, w której jestem właścicielem mieszkania i budynku gospodarczego. Garaż nie jest ujęty w ewidencji gruntów (wtedy nie było konieczne zgłaszanie). Obecnie zarząd wspólnoty chce sprzedać działkę, na której znajduje się mój garaż i jeszcze 3 innych członków. Proszę o odpowiedź na pytania: 1) czy zarząd musi to zrobić w trybie przetargu ? 2) czy mamy prawo pierwszeństwa/ pierwokupu ? 3) czy zarząd może nas zmusić do wykupu całej działki (nas interesuje ewentualnie grunt pod garażem) ? 4) co w przypadku gdy zarząd sprzeda działkę osobie trzeciej (spoza wspólnoty) ? 5) czy należy mi się jakieś odszkodowanie z tytułu utraty nieruchomości? Za odpowiedź z góry dziękuję zW3B.